Gustoume a proposta que nos fai a editorial Galaxia de novela negra da man de Arantza Portabales Santomé (a pesar das súas innumerables faltas): Beleza vermella é unha lectura que atrapa, que dá reviravoltas sen marear e que sorprende; sorprende porque son as falsas aparencias as que dominan o relato, pero neste hai oco para a arte e a súa beleza. Haino tamén para moitos temas de actualidade, mesmo para facernos reflexionar co seu final. Pode un maltratador cambiar? Pódese perdoar? Por suposto, a dor familiar, o amor, o desamor; "Amorodio" é unha palabra fundamental no libro. E a reflexión: non temos unha palabra que defina a morte dun fillo, dunha filla (agásn en hebreo: hore shakul).
Sorprende a lectura por varias cuestións, por como enfoca o tema da investigación, posto que desde o principio queda claro que só hai 6 sospeitosos, e case semella que cada capítulo (curtos) nos fai crer que hai un asasino diferente. Resulta complicado intuír cal é en realidade. A autora consegue a narración que sexa extremadamente fluída, igual que flúe o sangue, tan fermoso pola súa cor vermella.
Así que un libro moi, moi recomendable.
Ningún comentario:
Publicar un comentario