Blogue de Gracia Santorum e de Anxo Fernández, de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.
31/03/12
Rosalie Blum
Iso si, pensade que hai que ler os tres tomos. Un só e quedariades totalmente descolocad@s e ansios@s...
Birth of a Book
Birth of a Book from Glen Milner on Vimeo.
30/03/12
Instrucións para subir unha escaleira
(Re)tales
(Re)tales from CharLee Garcia Morel on Vimeo.
29/03/12
En folga
"Este 29-M pasa de la huelga porque tú tienes derecho a:
Derecho a que te bajen el sueldo. Defiéndelo.
También tienes derecho a que te despidan si tu jefe ha ganado un poquito menos de lo que le gustaría.
No olvides tu derecho a que tu jefe se pueda saltar el convenio y ofrecerte unas condiciones de trabajo individuales por debajo de los mínimos estipulados en convenio.
Defiende el derecho a que te puedan despedir en cuatro días, a pesar de que hayas decidido trabajar en un día de huelga.
Derecho al trabajo en el día de huelga, los parados que se jodan los otros 364 días del año.
Derecho a pensar que no vamos a conseguir nada con la huelga. Es mejor quedarse quietos y no hacer nada.
Que nadie te quite la ilusión de heredar la empresa. Estaría bueno.
Tienes derecho a 'pasar' de los sindicatos, porque son todos iguales. Lo único que quieren es ganar dinero sin trabajar.
Derecho a que te alarguen la edad de jubilación hasta los 67 años o incluso a los 70.
Derecho a que te suban los años de cotización para que puedas cobrar menos jubilación.
No renuncies al derecho de entregar tu dinero (dinero público) a los bancos, para que se puedan hacer recortes en gastos sociales e infraestructuras. ¿Para qué queremos tantos hospitales o escuelas?
Pero sobre todo, que nadie te quite el derecho a dejar un mundo peor para tus hijos, dilapidando los pocos derechos que nos quedan y que nuestros antepasados conquistaron con sangre, sudor y lágrimas. Que les den por saco, di que sí.
A la huelga que vaya el Gobierno".
Interesantes este par de artigos. E este.
Tamén vos deixamos este vídeo realizado por IU: "As folgas non solucionan problemas".
28/03/12
Eloxio dos bos libreiros e libreiras
El retorno a la tierra
Día Mundial do Teatro
Vía
Plant for the planet
27/03/12
La niña que fui
Un cómic biográfico contado dende a sinxeleza máis auténtica, con saltos temporais, dúbidas e reflexións. Unha adulta que aínda segue a reprocharse a nena que foi, enfróntandose a esa realidade para poder seguir vivindo... ou para empezar a ser quen quere ser.
"Esta es la historia de la niña que fui. Nunca he estado segura de querer contar su historia porque, en algunos aspectos, es como la de miles de niñas".
Aburrir nunha clase de Física é un crime
Vía
26/03/12
A golpe de tacón
Cualquier otro día
Non lera nada deste autor, aínda que é de todos coñecido polas súas obras levadas ao cine: "Shutter Island" e "Mystic River" son filmes máis que coñecidos. Pero pódovos asegurar que quedo con ganas de máis.
El verdadero precio de tener una familia es no poder evitar el dolor de los seres queridos.
La principal diferencia entre los hombres y los dioses es que los dioses no creen que pueden convertirse en hombres.
25/03/12
Mujeres pluscuamperfectas
Non á violencia contra as mulleres (CCL)
24/03/12
El conflicto del Sahara en menos de 3.000 palabras
Esta é a súa licenza.
E eu vino aquí.
Que é ler?
Sen auga
Leo agora mesmo en Fogonazos que o CSIC desenvolveu un sistema que permite observar a humidade do chan combinando os datos de satélites e sensores da NASA e a ESA. Vese claramente a falta de auga no país, e no estado.
23/03/12
La bailarina
Matemáticas? Nooooooooonnnn
Pero... quen quere aprender mates????
22/03/12
Pequeños milagros
Manu
Non me gustan demasiado as ilustracións, teño que recoñecelo, resúltanme mesmo "agresivas". Pero é simpático o conxunto.
21/03/12
La petite Mort
Ronca o mar
Unha luz cega o meu soño.
Creba,
en milleiros de pedazos,
coma un mar de cristal.
Exposicións e Teatro
20/03/12
Madlenka
Unha sociedade enriquecida por ter estas portas ao noso carón, que aproveita as diferenzas como xeito de nos enriquecer culturalmente.
Dende Laponia con humor
A Laponia... from Köngäs on Vimeo.
Vía
19/03/12
Os creadores de Basilius en Forcarei
Día do pai
¿Qué es el amor?
Eles tamén queren un fogar
A miña primeira viaxe
É o son dos motores. Non teño compás nin mapas para guiarme. Un día abrín os ollos e estaba aquí, viaxando para algunha parte.
Como cheguei á miña cápsula? Non me lembro… Onde vou? Non sei…
Non á violencia contra as mulleres (CCXLIX)
17/03/12
Sonatina
La princesita está triste…
¿Qué tendrá la princesa?
Los suspiros se escapan por su boca de fresa,
que ha perdido la risa, que ha perdido el color…
Rapuncel
16/03/12
Los bichos bola
Información transparente
15/03/12
A caricia da bolboreta
Non o coñecía, e encantoume.
“Dime, avó, onde está a avoa?
Iso, meu neniño... Hai quen di que está baixo a terra, cos vermes e coas miñocas... Mira ti! Co medo que lle daban a ela os bichos!
Outros pensan que está alá arriba. Voando entre as nubes... Cos seus oitenta e cinco quilos! Ho! Ho! Ho!
Pero, eu ben sei... que non está tan lonxe!”
Somos la mayoría
Somos la mayoría (We are the many - Makana) from 1968RIP on Vimeo.
14/03/12
No robots
“Algún momento en el futuro. Los robots se han convertido en una casta de indeseables para una sociedad que apenas si parece haber evolucionado desde nuestros días. Al igual que hoy se juzga y se persigue a ciertos grupos raciales, sexuales o ideológicos marcados por los prejuicios, los robots se encuentran cada vez más marginados y son cada vez más odiados por unos seres humanos que achacan a todas las máquinas inteligentes los delitos y crímenes perpetrados por algunas de ellas. Obligados a vivir en una suerte de clandestinidad, malviven en lo más recóndito de pueblos y ciudades. El apoyo a la iniciativa ‘No robots’ se extiende por la población como una epidemia. Esta es la historia de un hombre y de un androide en un tiempo convulso…”
Vía Mangas Verdes
La sala de profesores
Markus Orths realiza en La sala de profesores, publicado por Seix Barral, un exercicio surrealista e demente no que un novo profesor accede ao sistema educativo, realizando unha crítica absurda, ás veces, divertida, sempre impresionante, das relacións entre os profesores. Claro que ao rematar a lectura pensei que teño uns compañeiros e compañeiras marabillosos e os nosos directores e directoras son modelos de virtudes. Pero o autor, a pesar do absurdo (o final xa é de manual) exerce unha crítica ao sistema educativo e á sociedade controladora que utiliza o medo para ter todo o poder.
Boísimo o momento en que a xefa do departamento de lingua inglesa explica como as editoriais inflúen na elección do libro de texto... algo que me recordou a situacións vividas no noso país.
"Ahora, prosiguió el director, como hacía en todas las entrevistas de trabajo, quería iniciarme en los secretos de la vida escolar, sin omitir nada, quería hacerme saber de forma despiadada, por así decirlo, lo que me esperaba. Se podían distinguir cuatro pilares, aseguró, en los que se basaba todo el sistema educativo: dichos pilares eran el miedo, los lamentos, la farsa y la mentira."
13/03/12
O abrigo misterioso
Todas las mañanas, el Sr. Abejorro salía de su casa con un abrigo enorme. Algo llevaba allí escondido, pero no lográbamos ver lo que era porque, en cuanto salía por la puerta, se iba a toda prisa calle abajo.
12/03/12
Ven
Galiza, país terceiromundista
Pregúntome, unha vez máis, como isto é posible. Unha e mil veces a mesma cuestión. Por que nos destruímos? Hoxe tampouco vai chover. Un día máis de desesperación. Estamos os galegos empeñados en acabar coa nosa terra... e conseguíremolo. Lembro unha entrevista que lin hai tempo, no "Faro de Vigo", a unha moza galega que traballa en Canadá. As súas palabras: "un canadiano xamais prendería lume nos seus montes; para el o que sucede en Galicia é incomprensíbel". Supoño que para calquera persoa "normal" o é. Pero aquí seguimos, ano tras ano, día tras día.
A (in)cultura do lume adquiriu tales proporcións que só se entende Galicia como un sistema de apaga-lumes. Non se analiza que hai que ir á base do problema, aos que queiman. Porque os que queiman están entre nós, e nas aldeas adóitase saber quen é. Hai que establecer un sistema legal férreo: queimar é un delito grave, é un asasinato da natureza.
Hai uns días vimos como uns traballadores pedían que os contratasen para apagar lume. É dicir, non foran botados e reclamaban os seus postos, non, solicitaban seren admitidos para previr o que ía suceder. Posto que aseguraban que esta fin de semana ía haber moitos incendios. Sinais premonitorias?
O outro día en clase explícaballe ao alumnado que a provincia con máis árbores de España é Soria. Non o podían crer. Buscaron información: alí non hai un só incendio. Pedinlles que buscasen posibles razóns, como a rendibilidade e a educación. Comprenderíano?
Teño que ir traballar. Dáme medo saír da casa e ver o que me agarda. Pregúntome se o presidente do país puido durmir tranquilo, máis unha vez. Eu non podería facelo.
O Deza é unha cacharela. Galiza, un país terceiromundista.
11/03/12
L'Odyssée de Cartier
Vía
Quisiera tener...
Quisiera tener los ojos del mirlo para cada brizna de hierba que crece en el campo.
Quisiera tener los pasos de pluma del tigre que crean silencio.
El pequeño Hoplita
Recoméndovos a lectura deste post que topei aquí: fala como Pérez-Reverte plaxia o filme do ano 2007. A ver que opinades vós.
– Prefiero quedarme- protestó el niño.
Entonces Leónidas se puso muy serio, y dijo algo que el niño nunca olvidaría:
- Irás, porque eres un hoplita de Esparta. Y la obligación de un espartano no es sólo combatir, sino obedecer.
Non á violencia contra as mulleres (CCXLVIII)
Ai, se eu te leo
Inda que non o creades, tiñamos unha idea semellante... haberá que seguuir buscando!!!
Vía
10/03/12
A sinxeleza da beleza
quentin de briey & niki waltl for asvoff from quentin de briey on Vimeo.
Vía