Seguindo a recomendación da miña prezada Carme, comecei a tetraloxía de Elena Ferrante con este primeiro libro titulado La amiga estupenda publicado por Lumen. A verdade é que paga a pena deterse nas súas páxinas (en realidade é imposible deterse, xa que devóranse para saber que ocorre a continuación) e paga a pena cavilar nunha forma de vida dun barrio marxinal perfectamente ambientado, xa que a novela, ademais de se centrar nas dúas protagonistas, é unha novela coral -reflectidos todos dun xeito moi verídico e empático-, ademais de selo de iniciación. Está ben narrada e resulta máis ca entretida, así que resulta de doada lectura. O final déixate desexosa de saber que acontece despois, así que xa podedes maxinar que estou lendo a segunda parte.
Este texto es una creación de Devoradora de libros y no está permitida su copia.
1 comentario:
Eu tamén a estou a ler.
Publicar un comentario