Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

31/12/15

Sempre hai un lugar para a poesía (CXXXI)

Acabo de atopar estes poemas de Tania Ganitsky. Para rematar o ano con poesía. Que o novo ano vos recolla con máis liberdade, máis poesía, máis xustiza. Con máis feminismo e igualdade.


Dicen que la última
llama
se encenderá
en el océano.
En el estómago de la ballena
que hospeda los mitos olvidados,
en su canto,
que conjura el retorno de los dioses.
Pero yo he escondido
unas cerillas
para amparar las llamas
de la tierra.

La voz es un lugar 
oscuro
tomado por animales feroces
en los que ya nadie cree.
Para hablar
hay que escapar
del fuego de sus pupilas
y del filo de su hambre.
Para poder decir
miedo o mío
hay que imaginarlos jugando.

Los caballos 
no iban a vivir tanto tiempo.
Pero encontraron ofrendas en el sueño
de los muertos.
Allí pastan, beben agua y, a veces,
se acercan
a las manos cubiertas en panela
que se abren como flores dulces a su alrededor.
Doblan el cuello y reciben la ternura
que también debió extinguirse
hace tiempo.

La noche se cerraba
en tu boca
y no había manera
de liberarla.
Nunca temí tanto
por ti, por el silencio –
en la punta
de tu lengua se apagaba
la última estrella.

Nunca he tenido algo
que decir.
La poesía es el síntoma
de mi silencio.
Algunas imágenes errantes
como los tigres
los caballos
y las piedras
flotan en el aire.
Nada de esto pesa, pasa, aplaza.
Las metáforas
no concilian la distancia poética
de dos abismos.
El mar ha muerto.
El desierto ha muerto.
Lo sé porque una vez envenené
a un caracol con sal
y burbujeaba
igual que este vertedero
de palabras.

Akim corre

Un álbum imprescindible antes de que remate este ano no que a inxustiza e a desigualdade semella correr veloz e apurar os últimos pasos. Akim corre de Claude K. Dubois publicado por Lóguez utiliza poucas palabras e moitas ilustracións para nos falar do drama que se vive cada día non moi lonxe de aquí pero nós non o miramos nin queremos velo: o drama da guerra, daqueles que foxen dela, dos refuxiados, dos nenos e nenas que perden as súas familias... No libro podemos ler como a vida dun neno calquera de súpeto vese truncada para non volver ser a mesma por razóns incomprensibles que nunca chegarán a entenderse. E a partir de aí, a soidade máis tenaz debuxada maxistralmente nunhas ilustracións nas que poderemos ollar toda a desolación que provoca a guerra.
Un álbum, dixen, imprescindible. Duro e necesario porque permite ollar dende outros ollos. Uns ollos que nos miran insistentemente procurando a nosa solidariedade e empatía.
 

30/12/15

Mother



Vía

La espera

Mercé Hernández e Eva Sánchez publican en Thule La espera, un álbum diferente no que imos cavilar só con contemplar as ilustracións, esas que falan de diferentes fases sentimentais polas que o ser humano transita, agardando unha chegada, quizais esta espera sexa demasiado longa, e mentres vainos transformando, tal como nos indican as suxestivas ilustracións. Detrás destas sobrevoa un texto intenso, cheo tamén de esperanza.




Libre de estereotipos de xénero

"As cousas para as nenas son máis rosas, máis brillantes, e as cousas para os nenos son máis azuis" é a frase dunha nena coa que se inicia a publicidade #GenderFreeChristmas dos supermercados franceses Système U. 
A intención é demostrar que nenos e nenas dende que nacen están rodeados de clixés e que as percepcións sobre o xénero forman parte de nós porque é o que nos ensinan.



vía

29/12/15

Christmas Dinnersaurs

Agora sabemos como celebraban os dinosauros o Nadal. Unha curta sen palabras de Evermotion




Vía

Escarabajo en compañía


Na editorial Ekaré poderemos atopar estes estupendos contos de Pep Bruno ilustrados por Rocío Martínez: Escarabajo en compañía é unha homenaxe do autor a Arnold Lobel, Eric Carle, Leo Lionni, Milne e Jutta Bauer. Insectos que fan da amizade a súa razón de vida e será a solidariedade entre eles o que lles facilite a vida. Relatos curtos doados de contar que farán pasar un tempo delicioso entre os nenos e nenas que amen escoitar contos de animais. Quen se resiste?



Neuroeducación

28/12/15

Lily & the Snowman

Curta sen palabras  moi tenra, típica destas datas:



vía

Fantasma

O Fantasma de Jo Nesbo, publicado por Roja & Negra, é unha novela que deixa un sabor de boca amargo polo final que se lle depara ao noso protagonista, o admirado e xa ex-policía Harry Hole, e polos flocos que deixa abertos, maxino que con intención de pechalos nunha nova novela. Pero amosa boa literatura cando mestura os diferentes puntos de vista e os distintos personaxes que acadan a súa propia voz e cando nos ofrece un revoltallo de xiros dramáticos que semellan non ter fin; ao mesmo tempo hai moitos personaxes sen profundidade psicolóxica que aparecen e desaparecen sen sabermos nin o porqué. Asemade, parece que o autor quere suavizar os tratamento da violencia ofrecéndonos menos "espectáculo" cruento. Iso si, o que nos conta dos baixos fondos de Oslo, é tremendo:  lonxe desa aparencia de tranquilidade na que cremos que viven os nórdicos. O que máis me segue a gustar é o propio protagonista, pola súa inestabilidade e porque non é un ser perfecto, iso si, é un policía e non o pode evitar.
A trama xira arredor dunha nova droga máis potente cá heroína que sacode o mundo dos estupefacientes e das persoas que a proban, converténdoas no que cumpra. De paso, a corrupción política (vaia, alí tamén hai corrupción).
De todos os xeitos, sigo a dicir que Petirrojo é a súa mellor novela, con diferenza, e iso que Némesis tamén é unha obra mestra. Jo Nesbo gústame, pero está moi lonxe daquelas novelas nas que a profundidade psicolóxica era enorme e facía da novela unha lectura moito máis ca interesante. Agardo que a próxima entrega sexa mellor.

Grupo de Whatsapp

Campaña que pon en marcha  Alia2, fundación que trata de construír unha conciencia colectiva sobre os perigos das redes sociais no caso dos menores.
 #tengotunúmero


27/12/15

Google Spotlight Stories Presents: Special Delivery

Curta realizada en Aardman para Google :

 


Vía

Mi hermano pequeño invisible

 Ana Pez publica en Libre Albedrío este curioso libro titulado Mi hermano pequeño invisible. Por que é tan orixinal? Porque contén dúas historias, unha para ler "normal" e outra para ver con gafas especiais que fan que a cor laranxa pase a ser invisible e con este feito todas as ilustracións cambian de sentido. É dicir, o poder da imaxinación vén reforzado neste libro cunhas simples gafas e un xogo visual absolutamente delicioso que pode dar moito quefacer para contalo con nenos e nenas.



Non á violencia contra as mulleres (CDXLV)




Noutras comunidade poderanse ver estas mensaxes contra a violencia machista en bares e locales de ocio durante o Nadal.

26/12/15

Reina del Caos

 A guatemalteca Rebeca Lane formouse como rapera dende a poesía, aceptando o legado dunha tía poeta desaparecida na década dos oitenta. Seducida pola cultura hip hop, a súa escritura comezou a derivar cara a formas que permitían ser rapeadas en cancións, coverténdose nunha pionera do rap feminista en Guatemala. Socióloga anarquista, asegura que a súa arte nace do cuestionamento da propia identidade e das construcións sociais que a configuran, e concibe os seus temas coma se fosen ensaios.

La Torre de la Paz

Publica Thule este álbum de Maksim Bogdanovich e Mo Gutiérrez Serna baixo o título La Torre de la Paz, un libro de 1915 que denuncia a guerra e a tiranía, e que segue vixente e en plena actualidade, pois aínda andamos na procura de construír un mundo de paz.
Chaman moitísimo a atención as ilustracións en clave surrealista que destacan sobre este texto longo e que recrean un mundo intemporal que procura a construción de algo impensable.
Quizais algún día os humanos sexan capaces de construír unha torre de paz.



As mellores de National Geographic

 National Geographic acaba de publicar o seu resumo de 2015 de Fotos do Día, mirando as que máis veces se compartisen e as que máis comentarios provocaron.

 When Penguins Attack | Casey Station, Antarctica
National Geographic best Photos 2015
by Clinton Berry

Winter White | Gran Paradiso National Park, Italy
National Geographic best Photos 2015 2
by Stephano Unterthiner

Yellow Jellies | Jellyfish Lake, Eil Malk, Palau
National Geographic best Photos 2015 3
by Ciemon Frank Caballes

Against the Wind | Quebec City, Canada
National Geographic best Photos 2015 4
by Dominic Roy

Something’s Fishy | British Columbia, Canada
National Geographic best Photos 2015 5
by Ian Mcallister

Cracking The Surface | Lake Baikal, Siberia, Russia
National Geographic best Photos 2015 6
by Alexey Trofimov

Who’s There? | India
National Geographic best Photos 2015 7
by Ciezary Wyszynski

Kit Friendly | Estonia
National Geographic best Photos 2015 8
by Kalmer Lehepuu

Mother of the Forest | Africa
National Geographic best Photos 2015 9
by Marsel Van Oosten

Falls In Autumn | Plitvice Lakes National Park, Croatia
National Geographic best Photos 2015 10
by Vedrana Tafra

Big Baby | Tonga
National Geographic best Photos 2015 11
by Karim Iliya

Bioluminous Larak | Larak Island, Iran
National Geographic best Photos 2015 12
by Pooyan Shadpoor

Bird Feeders | Xingping, Guanxi province, China
National Geographic best Photos 2015 13
by Abderazak Tissoukai

The Village | Sződliget, Hungary
National Geographic best Photos 2015 14
by Gabor Dvornik

All The Fish In The Sea | Cabo Pulmo marine park, Mexico
National Geographic best Photos 2015 15
by Alex Hester

Fox Found | Gran Paradiso National Park, Italy
National Geographic best Photos 2015 16
by Stefano Unterthiner

Dancing With The Moon | Iceland
National Geographic best Photos 2015 17
by Andrew George

Shining Through | Apostle Islands National Lakeshore, Bayfield, Wisconsin
National Geographic best Photos 2015 18
by Ernie Vater

Hull-o | Bonnaire island, Carribean
National Geographic best Photos 2015 19
by Marc Henauer

Imperial Blossoms | Imperial Palace, Kyoto, Japan
National Geographic best Photos 2015 20
by Yukio Miki

Vía Cultura inquieta

25/12/15

Al respirar

Xa que o meu Anxinho goza con esta música... aquí queda. Vetusta Morla:


Al caer la noche

 Enrique Quevedo publica en Tres Tigres Tristes este especial álbum ilustrado chamado Al caer la noche, Consejos útiles para una sana convivencia entre especies: Un homenaje al universo infantil poblado de monstruos de Sendak, y a las tenebrosas escenas rebosantes de ironía de Gorey, en el que el autor propone un juego entre lo cotidiano y lo extraordinario, lo inocente y lo macabro.
Un álbum moi orixinal que nos ofrece os dous puntos de vista, que facer se temos un monstro preto ou que deben facer os monstros se teñen un neno ou unha nena ao seu arredor. Chegar a unha convivencia é importante porque o temor que se teñen entre as dúas especies é de sobra coñecido. Así que se se debe producir un encontro, saberemos como resolvelo triunfando a convivencia.




Carles Capdevila

Empezando o día con humor:


24/12/15

Tanabata

En edicións Babylon podemos atopar este chamativo álbum de Jorge Monreal, Tanabata podemos lelo en español e en inglés e conta unha historia de amor xaponesa (e xa sabedes do meu amor por esa cultura...) En realidade, o Tanabata é unha festividade xaponesa que se celebra unha vez ao ano e que está baseada nunha lenda ancestral; o que fai o autor é recollela para agasallarnos unha adaptación ilustrada delicada e absolutamente fermosa, onde destaca o onírico dunha historia de amor entre un pastor e unha filla de deuses; as ilustracións son espectaculares, sobre todo, as faces e os fondos que funcionan para que sobresaia o aire de lenda cunhas páxinas asolagadas pola pintura.




23/12/15

Agujetas en las alas


Sorpresa -recoñezo que unha ten os seus prexuízos- foi o primeiro que sentín cando vin este libro de Dani Rovira que publica Aguilar e que goza dunhas ilustracións espectaculares de Mónica de Rivas: Agujetas en las alas y 88 razones para seguir volando está constituído por este número de microrrelatos nos que abonda o amor, a nostalxia, o humor, a paixón, a ilusión... metáforas da vida cotiá que superpoñen imaxes de contos tradicionais. Xogo de equívocos, chaman poderosamente a atención as ilustracións, convertendo este libro nunha lectura deliciosa.
Por suposto, de todo hai neste variedade, algúns gustan máis ca outros, pero recoñezo que foi un bo exercicio para tirar os meus propios prexuízos.


La llamaron Felicidad y ya de muy pequeña sintió la necesidad de ser una fugitiva. Desde entonces el mundo entero la persigue. 

As nenas poden

Campaña pola Igualdade

#LasNiñasPueden

22/12/15

Teño uns pés perfectos


E ti, sabes algo de como son os teus pés?
Esta é a información que en forma de metaliteratura nos ofrece María Solar en Teño uns pés perfectos, publicado pola editorial Kalandraka coas ilustracións de Gusti.
Un libro dentro doutro, diciamos, é a primeira orixinalidade coa que nos atopamos; reparar naquilo que temos próximo pero que por demasiado cotián non miramos, pasando desapercibido. Dentro dunha historia topamos información, unha divulgación científica que de xeito ameno nos aprenderá moitas cousas que ignorabamos: os tipos de pés, a súa anatomía e a función que cumpren para que poidamos camiñar e correr, o número de ósos que teñen, curiosidades sobre as unllas ou as pegadas que deixamos... A editorial, tan escrupulosa sempre, amósanos este "libro dentro doutro" con cores diferentes de papel. 
Logo, temos o traballo do ilustrador, quen tamén é quen de reflectir a dualidade que domina o libro completo, amosando unhas ilustracións diferentes cando estamos no plano xeral da historia a cando estamos no plano informativo, optando desta volta por formas máis esquemáticas e científicas.
Pero o humor sobrevoa por riba de todas as páxinas para facer desta lectura unha actividade pracenteira para o lectorado máis novo.



Lume na auga

Documental interactivo da arqueoloxía galega :


21/12/15

Prezado irmán

Unha conversa entre dous irmáns, unha viaxe á infancia e un final vertixinoso conseguen que máis de dous millóns de persoas se estean emocionando cun "falso" anuncio de Johnnie Walker. O curioso é que non foi creado pola marca de whisky, senón por dous estudantes alemáns.
Prezado irmán
Querido hermano
Dear Brother




Recorriendo los caminos de nuestra juventud
A través de la tierra de nuestra infancia, nuestro hogar y nuestra verdad
Quédate cerca, guíame.
Quédate siempre a mi lado para que pueda ser libre
Libre
Deambulemos por este lugar, familiar y vasto
Nuestro verde patio de juegos que enmarca nuestro pasado
Éramos vagabundos
Nunca perdidos
Siempre en casa
Cuando ningún sitio tenía barreras y el tiempo era inagotable
Nuestros caminos eran siempre iguales
Calma mis demonios y camina conmigo, hermano
Hasta que nuestros caminos nos separen
Y si tu corazón está lleno de dolor, sigue caminando
No pares
Y prométeme de corazón que nunca dejarás morir tus recuerdos
Nunca
Siempre estaré vivo y a tu lado
En tu mente
Soy libre


Vía

El deshielo


 Gustoume esta nova proposta que nos fai a editorial A buen paso: El deshielo de Riki Blanco fala, ante todo, de Paz, o que o converte nun libro moi axeitado para traballar nas aula o próximo 30 de xaneiro, Día da Paz. Este álbum sobre o sensentido da guerra e a solución pacífica dos conflitos pode dar moito xogo, xa que fala, ante todo, de sentido común. E este leva aos habitantes das dúas vilas enfrontadas no libro a rematar cunha inimizade que nin sequera se sabía de onde viña. E é que ao final, todos e todas somos ben parecidos... Outra cousa serán os reis, que andan "á súa bola" diario.
As ilustracións, do mesmo autor,  son detallistas, evocadoras, humorísticas, delicadas: constrúen escenas cinematográficas en cada páxina que foxen da crueldade da violencia para evocala; moi acaídas para este álbum que nos dará, seguro, moito xogo.

Alejandra Pizarnik



Documental que narra a vida da poeta arxentina Alejandra Pizarnik. Dirixido e producido por Ernesto Ardito e Virna Molina, propón mergullarnos no universo interno da poeta para comprendela dende o seu núcleo creativo e humano.

20/12/15

OTTO: Christmas is inside of us all

Feliz Nadal, realizado por Psyop  de parte de Otto.



Vía

Galicia, nosa ledicia

Non veu o noso autor Xosé Neira Vilas este seu libro publicado por Edicións Embora, Galicia, nosa ledicia, unha historia esquemática en verso que vén a ser a Historia do noso país destinada a un lectorado novo que aprenderá de xeito moi sinxelo parte do que veu a marcar a nosa propia idiosincrasia. Unha lección maxistral que se lembrará facilmente grazas a eses versos rimados e  que a editorial tivo a ben publicar en gran tamaño e tapa dura para darlle máis valor ao libro. As ilustracións corren a cargo de Dani Viéitez e Iria Iglesias, moi infantís e acaídas para a quen vai dirixido precisamente este libro que dá as claves de como fumos e como somos, quizais mesmo de como seremos. A Historia tamén nolo dirá. 
Unha lembranza especial para un autor que segue escribindo versos para Galicia alá onde estea.


Non á violencia contra as mulleres (CDXLIV)

1 billion



Hoxe traemos o traballo realizado na Biblioteca do IES “Lucus Augusti”:
A campaña “1000 millóns en pé” preséntase como a acción de masas máis grande da historia da humanidade para acadar o remate da violencia contra a muller.
Comezou en 2012, no día de San Valentín, e coma unha chamada de atención diante do feito de que, estatísticamente, 1 de cada 3 mulleres no planeta sufrirían durante a súa vida algún tipo de violencia física ou sexual. Se a poboación mundial é de 7 000 millóns de pesoas, aproximadamente, isto indicaría que o número total de vítimas chegaría a uns 1 000 millóns de mulleres e rapazas. De aí vén o nome da campaña. Cada mes de febreiro, por todo o mundo, moreas de mulleres póñense en pe, cantan e bailan para demostrar que a alegría é máis forte e poderosa que a violencia. Podes ter máis información, premendo sobre a imaxe.
Neste ano, e nestes días, nos que a violencia de xénero continúa a golpear, pareceunos importante, especialmente dende o ámbito educativo, empregar esa campaña para contribuír co noso apoio.
Así, o pasado 25 de novembro, realizouse unha flashmob na que se cantou e bailou “Break the chain“. Unha peza escrita e producida por Tena Clark, con música da propia Tena e Tim Heintz e coreografía de Debbie Allen.  De seguido tedes o resultado.

19/12/15

Todo me fala de ti

Todo me fala de ti é un vídeo dirixido por Olih e protagonizado Andrés Giráldez e Irea. Creación audiovisual en clave poética no que unha nena ensina a beleza da nosa terra a un ser tenro e diferente que se sorprende coa marabilla da natureza e coa alegría dunha nova amizade. Dedicado a Manuel María, que  ensinou tanto sobre nós e sobre Galiza. 
 Todo me fala de ti pertence a Canta o Cuco Uxía e Magín Blanco.

Palabras do mar

Volve Antonio García Teijeiro regalarnos poesía marítima, desta volta da man do ilustrador Xosé Tomás e a editora Embora. Palabras do mar, que forma parte dunha triloxía poética publicada en tres editoras galegas diferentes, ofrécenos poemas aparentemente sinxelos para un lectorado novo, suxestivos, rítmicos. Palabras do mar forma parte dunha triloxía de poemarios sobre o mar que o autor publica -publicará- en tres editoras galegas diferentes. No caso deste editado por Embora, o libro inclúe fermosísimos poemas oníricos sobre os elementos marinos e os sentimentos que estes provocan. O mar como eixo que vertebra diferente formas poéticas -dende haikus a coplas- e que nos arrastra por un mar vestido de ondas, barcos, sereas, lúas... Un mar cheo de poesía que á súa vez sente o poema como seu e regala versos aos peixes, á escuma, porque o mar ten palabras que só os seus habitantes poden comprender. E nós, dende fóra poderemos participar de tanta magna beleza que García Teijeiro sabe traducir para nós, incompetentes tradutores que precisamos dun marabilloso tradutor.

18/12/15

Parar o mundo



Por fin volvo gozar dos libros e da lectura. E a miña volta ao mundo dos libros é unha celebración por todo o alto con este Parar o mundo, álbum ilustrado que vén de chegar ás miñas mans, asinado por María Canosa coas ilustracións de Marcos Viso -xa dixen hai pouco que este home ía dar moito que falar en breve e este libro vén a reafirmarme- en coidada edición da editorial Trifolium. Un álbum de adultos, breve e intenso, poético e onírico, ás veces inquedante, que se reforza cunhas ilustracións que destacan en todas as páxinas, enchéndoas, dándolles vida a cores apagadas con imaxes que non deixan indiferente; o ser humano como protagonista total de case todas elas ata que esmorece ou desaparece para deixar paso a símbolos que falan de soidade e desesperanza.





Querido papá

Dos micromachismos cotiás á morte. Esta é a base deste vídeo que nos fala do maltrato físico ou sexual, e sobre todo da importancia da EDUCACIÓN en igualdade.


Vía

Actualizamos: agora témolo en galego!!!:


16/12/15

Liberdade de expresión

Unha das principais formas de controlar o poder consiste en prohibir o acceso á palabra ou limitar a libre expresión do ser humano. Cómpre educar na crítica para poder cuestionar normas que os grandes poderes naturalizan como lóxicas. Non interesa que existan mensaxes alternativas ao pensamento único, de aí que debamos aprender a crear contradiscursos.

15/12/15

Sempre hai un lugar para a poesía (CXXX)

Poema para los que miraban

Vosotros que sabéis
sabíais que el hambre hace brillar los ojos
que la sed los empaña?
Vosotros que sabéis
sabíais que se puede ver a la madre muerta
y no derramar lágrimas?
Vosotros que sabéis
sabíais que por la mañana uno quiere morir
y por la tarde tiene miedo?
Vosotros que sabéis
sabíais que un día dura más que un año
un minuto más que una vida?
Vosotros que sabéis
sabíais que las piernas son más vulnerables que los ojos
los nervios más duros que los huesos
el corazón más sólido que el acero?
Sabíais que las piedras del camino no lloran
que sólo hay una palabra para el espanto
sólo una palabra para la angustia?
Sabíais que el sufrimiento no tiene límite
ni el horror frontera?
Lo sabíais
vosotros que sabéis?


Charlote DELBO

Unha vida enteira

Neste vídeo comprobamos novamente como o sexismo segue a estar presente e é permanente para as mulleres. Dá igual a idade que teñamos.
Así, veremos a progresión do que a mulleres escoitan da sociedade a medida que medran. O único que cambian son os comentarios.

De nenas, serán avaliadas polo seu futuro atractivo sexual.

Fuente



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Ao medraren, reclámaselle que non chamen a atención.

Fuente 



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

De maiores, fálase da súa beleza perdida.

Fuente



 
 
 
 
 
 
 
 
 
 





Vía

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.