Día da Paz (III)

Seguimos coas propostas bibliotecarias galegas.

Desde Cadernos de Vide, unha fermosa historia: Wangari e o colibrí


Este é o conto que contou Wangari:

Todo o monte estaba ardendo e o incendio espallábase máis e máis.
Os animaís fuxían espantados buscando o río para tentar salvarse.

Nisto viron como un colibrí voaba cara o lume.
- Que cousa máis rara- dicían- ese paxaro está tolo, nós fuximos e el vai cara o lume. Está tolo!
E pararon a ver que facía.

O colibrí voou ben alto no ceo ata o centro do incendio, e dende alí soltou, con moito cuidado, unha pinguiña de auga que levaba no peteiro.

O colibrí ía e viña, deixando cair cada vez unha pinguiña de auga.
- Ehhhhh!!!!- berráronlle os outros animais- que fas? Estás tolo?

O colibrí, case sen folgos, pousouse na pola dunha árbore e dixolles:

-Eu? Eu estou facendo TODO O QUE ESTÁ NO MEU PODER para parar este incendio.

Adaptación en galego do conto"Wangari y los árboles de la paz, una historia verdadera" da editorial Ekaré feita por Sabela

Wangari Publicacion

View more documents from aldeatotal.

Un canto tradicional do Congo en lingua lingala que van cantar os nenos e as nenas de Vide:

E Charo, desde Mesturas, ofrécenos a explicación sobre as mil grúas cunha recompilación fotográfica fermosísima:

Unha lenda xaponesa antiga promete que se unha persoa é quen de facer mil grúas de papel lle será concedido un desexo, normalmente relacionado coa saúde ou a recuperación despois dunha longa enfermidade. Tamén é frecuente regalar grúas de papel nas vodas como desexo de longa vida e felicidade aos noivos. .

Recentemente as mil grúas convertéronse nun símbolo colectivo para reclamar a paz e reivindicar os dereitos humanos a través da historia de Sadako Sasaki, unha moza xaponesa afectada de leucemia debido á radiación durante o ataque atómico a Hiroshima. A súa historia está contada no libro Sadako e as mil grúas de papel.

Desde o IES San Paio estoutra Antoloxía poética:

Moitas grazas por tanto traballo.