El abrigo de Pupa

Onte unha guapa raíña maga (logo non é facer maxia levar unha biblio nun centro de ensino?) agasalloume este libro nunha cita a cegas despois dunha fructífera relación virtual libresca. Un álbum precioso de esperanza.



Elena Ferrándiz fala en El abrigo de Pupa editado por Thule do Medo, deses variados medos que facemos nosos e van acompañándonos cada día da nosa vida; da dificultade que sentimos para loitar contra eles. Da protección que necesitamos e inventamos para non sentilos. Da vontade de agochalos. Pero tamén fala da loita, da supervivencia, de valentía, de coraxe. Ao fin e ao cabo, de Esperanza. Porque a protagonista, Pupa, despois de sentir tanto medo, medo ata contraditorio, é quen de desprenderse del e seguir vivindo. É dicir, loitando. Que a vida non é outro cousa máis ca loita.
E a este texto tan intenso acompáñano unhas ilustracións vivas, cheas, expresivas.
E na contracapa, esta fermosa cita: "Aquello que la oruga llama el fin del mundo, el resto del mundo lo llama mariposa".
Extraído do blogue da autora:

El nombre de la protagonista de este libro no es casual: Al igual que ella,

algunos insectos también permanecen inmóviles en un estado

que se denomina “pupa”. Una de las formas más vistosas de pupa

es la crisálida: la envoltura o ninfa de las mariposas

Grazas, Nine.