Desde Mesturas, como non, chegamos a unhas reflexións sobre a situación de Afganistán que non podemos nin debemos esquecer, por moito que cambiemos de ano: eles seguen sen saber o que é a paz; elas sen saber o que é a liberdade e a iguldade. Coincide que tiñamos o mesmo pps gardado e ímolo aproveitar, ademais das outras ligazóns que desde alí nos ofrecen.
É moi importante que comprendades a que tipo de situacións se enfrontan alí as mulleres, pero temos que avisarvos que as testemuñas que vos ofrecemos son dunha dureza aplastante.
Lembrade ademais que existe unha porcentaxe enorme de persoas naquel país que padecen graves trastornos mentais polas circunstancias nas que viven; alí descoñécese o que é vivir en paz, non poden nin maxinar o que significa iso. Dádesvos conta?: Non teñen referentes!
Paula Bronstein ofrece unha estremecedora reportaxe sobre mulleres que se queiman vivas para tentar fuxir da situación na que viven. Si, ledes ben: quéimanse vivas. Así é como se suicidan. Ou o tentan. Que tipo de desesperación deben sufrir para chegar a esta solución? Parádevos a maxinar, por un segundo, que realidade tan atroz deben vivir se prefiren morrer así antes que seguir vivindo. Aquí temos moito que cavilar, non credes? Premede aquí se vos atrevedes a velas. E deberíades atrevervos, aínda que o só o fagades para cerciorármonos dos privilexios nos que vivimos. Uns privilexios que elas, nin de lonxe, soñan; por viviren un martirio imposto por aqueles que exercen un poder inhumanamente inxusto.
E tamén desde Mesturas chegamos á reportaxe "Las hijas del silencio", unha reportaxe da ONG ACAF de Cataluña para chamar a atención sobre o tema.
Sen comentarios
Publicar un comentario