Un día atopei nun blog esta entrada que me gustou e quixen amosárvola. Unha reflexión máis á nosa vida, un por que, ou un porque sen respota:
Por que os feitos e as palabras non se saúdan?
Por que a amizade queda no esquecemento?
Por que tanta miseria?
Por que gañan egoísmo e soberbia?
Por que é tan difícil pedir perdón?
Por que as nosas bocas non expresan brandas respostas para quitar a ira?
Por que...?
Ás veces temos resposta, pero fáltannos as iniciativas... ou as forzas.
Hai respostas como que congruencia ou solidariedade tráese nun peto da alma, porque as palabras teñen forza, porque para moitos a amizade non é importante, porque a soberbia está de moda, porque pedir perdón non é difícil, por iso non se fai, porque todo depende de nós...
E aínda así, que bo é preguntarse por que!
2 comentarios:
Sí, sempre hai un ¿Por que? para todo...
biQuiños
He venido a conocerte después de la visita que hiciste el otro día a mi blog, pero no sabía en que blog entrar. No sé si estoy en el lugar adecuado. Volveré a visitarte con más detenimiento. Gracias por tus palabras y el encuentro entre literaturas y lenguas. Paso buenas temporadas del año cada año en Galicia. Un cordial saludo.
Publicar un comentario