Tardei en ler este libro de Paul Auster por medo ás críticas que me chegaban del: que era malísimo, que non parecía del... Pero, por fin, saqueino da mesiña e devoreino en pouco tempo. É, dende logo, un libro completamente diferente ao universo de Auster, pero eu non diría que é malo, simplemente, moi distinto.
A ficción serve para reflexionar sobre as consecuencias da ficción, para incluír a novela dentro da novela, para abordar a vellice, a decrepitude; mesmo para bromear e asustarse coa irresponsabilidade dos creadores de ficción e co porvir caduco que a todos e a todas nos agarda.
É unha novela curta que resulta unha autoanálise dos modos de ficcionar do autor. Unha invitación a visitar o seu obradoiro, o escritorio, onde traballa o autor acompañado das súas pantasmas, as creacións.
Esta obra serve para lembrarnos que é un autor comprometido co seu propio mundo, que supedita as vendas aos seus desacougos persoais en todo momento.
A ficción serve para reflexionar sobre as consecuencias da ficción, para incluír a novela dentro da novela, para abordar a vellice, a decrepitude; mesmo para bromear e asustarse coa irresponsabilidade dos creadores de ficción e co porvir caduco que a todos e a todas nos agarda.
É unha novela curta que resulta unha autoanálise dos modos de ficcionar do autor. Unha invitación a visitar o seu obradoiro, o escritorio, onde traballa o autor acompañado das súas pantasmas, as creacións.
Esta obra serve para lembrarnos que é un autor comprometido co seu propio mundo, que supedita as vendas aos seus desacougos persoais en todo momento.
Sen comentarios
Publicar un comentario