Case ninguén imaxiniría que Bin Laden publicou poesía. Agora, algúns dos escritos do home acusado de concibir os atentados do 11-S en Nova Iorque van ser publicados. O material, descuberto en 1.500 cintas de audio atopadas na sede da Al Qaeda en Kandahar (Afganistán), gravouse entre finais da década dos 60 e o ano 2000. Nel inclúense centos de sermóns, discursos políticos das estratexias de Al-Qaeda e ata secuencias de batallas en vivo.
Segundo o lingüista estadounidense Flagg Miller, que leva cinco anos analizando o material, as cintas son unha "biblioteca sonora" do desenvolvemento de Bin Laden como orador. Pola súa banda, o profesor da Universidade de California David Davis tamén cre que as gravacións ofrecen unha "comprensión inavaliable" dos debates que se deron no seo do círculo íntimo de Bin Laden nos anos previos aos ataques do 11-S.
A análise de Miller mostra o líder de orixe saudí como un poeta de talento que entretece nos seus versos referencias místicas e imaxes da yihad. A poesía é importante para a audiencia de Bin Laden, formada por islamitas radicais e mozos descontentos. Os seus versos foron tomados polos seus seguidores e utilizados no seu propio traballo, segundo sinala Miller. "A violencia e a barbarie da guerra", engade, "poden enfermar a calquera e a poesía é unha forma de enmarcar esa violencia nunha ética superior".
Con todo, algúns estudosos opuxéronse a que a poesía de Bin Laden sexa publicada, alegando que o traballo só xerou interese pola notoriedade do seu autor e que publicar os versos crea un foro de discusión sobre a súa odiada figura. De feito, nun dos seus poemas, Bin Laden refírese a un mozo "que se afunde no fume da guerra sorrindo": "El segue adiante, tinguindo o fío das lanzas de vermello. Que Deus non permita que o meu ollo se afaste dos humanos máis eminentes, se estes caen", continúa o poema.
A miúdo identificable polo seu ton monótono, os poemas que Bin Laden recita amósano como "o orador, o actor cun propósito", asegura Miller, que está estudando a poesía e o seu papel na yihad.
Os primeiros materiais son ricos en referencias á poesía tribal, ós versos coránicos e a alusións místicas, por exemplo, as montañas, que son usadas como metáforas para que os seus seguidores eviten as tentacións do mundo secular. De feito, descríbese a si mesmo como un "poeta guerreiro", cuxas palabras guiarán os seus seguidores a un idílico refuxio nas montañas do Hindukush. Segundo Miller, se Bin Laden está vivo, seguro que está escribindo poesía, algo de capital importancia nas tradicións orais da súa cultura tribal. "A poesía é parte da tradición oral do mundo árabe. Bin Laden utiliza esa tradición para influír na cultura, na historia e na ética do Islam", apunta.
Michael Hirst
Segundo o lingüista estadounidense Flagg Miller, que leva cinco anos analizando o material, as cintas son unha "biblioteca sonora" do desenvolvemento de Bin Laden como orador. Pola súa banda, o profesor da Universidade de California David Davis tamén cre que as gravacións ofrecen unha "comprensión inavaliable" dos debates que se deron no seo do círculo íntimo de Bin Laden nos anos previos aos ataques do 11-S.
A análise de Miller mostra o líder de orixe saudí como un poeta de talento que entretece nos seus versos referencias místicas e imaxes da yihad. A poesía é importante para a audiencia de Bin Laden, formada por islamitas radicais e mozos descontentos. Os seus versos foron tomados polos seus seguidores e utilizados no seu propio traballo, segundo sinala Miller. "A violencia e a barbarie da guerra", engade, "poden enfermar a calquera e a poesía é unha forma de enmarcar esa violencia nunha ética superior".
Con todo, algúns estudosos opuxéronse a que a poesía de Bin Laden sexa publicada, alegando que o traballo só xerou interese pola notoriedade do seu autor e que publicar os versos crea un foro de discusión sobre a súa odiada figura. De feito, nun dos seus poemas, Bin Laden refírese a un mozo "que se afunde no fume da guerra sorrindo": "El segue adiante, tinguindo o fío das lanzas de vermello. Que Deus non permita que o meu ollo se afaste dos humanos máis eminentes, se estes caen", continúa o poema.
A miúdo identificable polo seu ton monótono, os poemas que Bin Laden recita amósano como "o orador, o actor cun propósito", asegura Miller, que está estudando a poesía e o seu papel na yihad.
Os primeiros materiais son ricos en referencias á poesía tribal, ós versos coránicos e a alusións místicas, por exemplo, as montañas, que son usadas como metáforas para que os seus seguidores eviten as tentacións do mundo secular. De feito, descríbese a si mesmo como un "poeta guerreiro", cuxas palabras guiarán os seus seguidores a un idílico refuxio nas montañas do Hindukush. Segundo Miller, se Bin Laden está vivo, seguro que está escribindo poesía, algo de capital importancia nas tradicións orais da súa cultura tribal. "A poesía é parte da tradición oral do mundo árabe. Bin Laden utiliza esa tradición para influír na cultura, na historia e na ética do Islam", apunta.
Michael Hirst
1 comentario:
Terrorista, poeta... este home é unha caixa de sorpresas!
Publicar un comentario