Que libro tan fermoso! Onte, mentres lía as derradeiras páxinas, cando non me chegaba o tempo para rematalo, e ao mesmo tempo quería que non rematase, sentín todo o horror das guerras e todo o amor pola Literatura que o libro desexa achegarnos.
Un home branco, único nunha illa habitada por xente de cor, convértese en improvisado mestre dun alumnado que aprende a amar a literatura como un xeito de fuxida da realidade cruel na que están a vivir, envoltos nunha guerra na que non participan pero na que se verán involucrados e da que serán vítimas primeiras sen querer. Un libro absolutamente conmovedor que o noso padal saborea como un dos máis exquisitos, porque El señor Pip, de Lloyd Jones, prende un lume especial no corazón de calquera lector, que contemplará horrorizado a maldade que calquera ser humano será quen de cometer, pero que tamén comprobará o poder da palabra e da imaxinación. Unha homenaxe á literatura en estado puro.
Un libro que non debedes perder, de verdade.
Grazas, Luz Paramio, pola recomendación.
Un home branco, único nunha illa habitada por xente de cor, convértese en improvisado mestre dun alumnado que aprende a amar a literatura como un xeito de fuxida da realidade cruel na que están a vivir, envoltos nunha guerra na que non participan pero na que se verán involucrados e da que serán vítimas primeiras sen querer. Un libro absolutamente conmovedor que o noso padal saborea como un dos máis exquisitos, porque El señor Pip, de Lloyd Jones, prende un lume especial no corazón de calquera lector, que contemplará horrorizado a maldade que calquera ser humano será quen de cometer, pero que tamén comprobará o poder da palabra e da imaxinación. Unha homenaxe á literatura en estado puro.
Un libro que non debedes perder, de verdade.
Grazas, Luz Paramio, pola recomendación.
Sen comentarios
Publicar un comentario