Teño que recoñecer que en canto a cómics, Manu Lacernet como autor é unha das miñas debilidades. Agora tócalle turno a esta triste e disparatada historia La línea de fuego. Una aventura rocambolesca de Vincent van Gogh. Os poderes políticos -sentados nas súas casas afastadas da guerra- non comprender por que os soldados foxen e desertan; por suposto, non pode ser por medo, xa que o feito de morrer é o que lle dá graza á guerra. Para averiguar que ocorre, deciden enviar ao cabo van Gogh para que pinte a guerra. E eles averiguar que ocorre.
Como podedes intuír, a historia é unha sátira do mundo político e tamén da arte, da man de van Gogh.
Ao comezo afirmar que é un libro triste. Porque o tema é a guerra, e esta realidade é terríbel. Ao mesmo tempo, Lacernet pretende crear unha fina liña entre o cómico e o tráxico, de aí a grandeza deste cómic. Pero a última reflexión é a que nos deixa cao: o horror da guerra hai que vivilo para comprendelo; a arte pode tentar reflectilo, pero convértese precisamente niso: en arte. E xa non é o mesmo.
Como podedes intuír, a historia é unha sátira do mundo político e tamén da arte, da man de van Gogh.
Ao comezo afirmar que é un libro triste. Porque o tema é a guerra, e esta realidade é terríbel. Ao mesmo tempo, Lacernet pretende crear unha fina liña entre o cómico e o tráxico, de aí a grandeza deste cómic. Pero a última reflexión é a que nos deixa cao: o horror da guerra hai que vivilo para comprendelo; a arte pode tentar reflectilo, pero convértese precisamente niso: en arte. E xa non é o mesmo.
1 comentario:
Moitas grazas pola recomendación. Outro agasallo para o nadal.
Publicar un comentario