Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

16/02/09

Fume

Fermosísimo libro de OQO Editora, unha historia conmovedora de Antón Fortes cunhas intensas imaxes da ilustradora Joanna Concejo case sen cor para reflectir mellor a mensaxe do libro, a loita e a lembranza do Holocausto, na mesma liña doutras obras famosas que tratan este tema, pero cunha sensibilidade especial xa que a ilustración nos achega dun xeito especial á dura realidade dos campos de concentración. Ambos, o patetismo da historia coa forza expresiva das ilustracións que se converten en estouridos metáforicos da senrazón e da morte, son unha poderosa viaxe a este anaco de historia que nunca se debería esquecer.
Non é só un libro para ter ou para agasallar, é un libro para ter en conta, para que os nenos e as nenas o lean, para que as mamás e os papás o expliquen, para que nos axude a devolver a conciencia ás veces esquecida de que somos humanos. Co que esa palabra implica.

41 comentarios:

Anónimo dixo...

precioso, de verdade. Unha xoia

Cris dixo...

Pareceme moi triste, deume moita pena cando o neno morre.

yoli dixo...

moi bonito per moi triste

carmen dixo...

este é un libro moi triste da moita pena cando o neno morre

noelia dixo...

pareceume moi triste e bonito.

Cristina dixo...

Este libro é moi bonito pero á vez dá moita pena porque o neno morre e tamén o seu amigo.

daniel dixo...

Paréceme moi triste, deume moita pena cando o neno morre.

Ana dixo...

O libro è moi bonito, pero gustarìame màis se o neno non morrese. =(

Cristian dixo...

Este libro é moi triste sobre todo cando enganan os xudeos para que se metan na cámara

Ange dixo...

está moi ben pero o neno morre.

Gabriel dixo...

Gustoume moito este libro pero deume pena cando morre o rapaz.

Rocio dixo...

Este libro é moi triste porque discriminan as persoas por ser xudeus .

Yessica dixo...

A min gustoume moito pero deume moita pena porque o rapaz morreu.

Ernesto dixo...

É un libro moi bonito pero triste

Ernesto dixo...

É un libro moi bonito pero triste

Andrea dixo...

É bonito pero un pouco triste.
É inccrible que daquela foran tan crueis
como para meter xente xudía na c,amara de gas e matalos.

Pili dixo...

Gústame moito este,libro, é moi entretido; cando máis o les máis queres.

Cristina dixo...

Este libro é moi triste, foi peor cando matan o neno

Roberto dixo...

E moi triste porque o neno morre

Lexis dixo...

e un libro triste

David Macía dixo...

É moi bonito pero triste

David P dixo...

Este libro pareceume moi bonito pero triste porque ao final o neno morre.

daniel dixo...

è un conto precioso que representa o sufrimento da segunda guerra mundial na que mataban ata rapaces... foi moi triste=(

Lino dixo...

Gustame pero dá pena porque morre

xacobe dixo...

é moi triste porque trasmítenos a inxustiza da guerra

jonathan dixo...

Pareceume moi triste porque o neno morre

Almu dixo...

É bonito,pero ten un final moi triste. O final ao neno non debería morrer ainda que sucede :(

Valen dixo...

È moi triste porque ao final o neno morre.aínda que por outra parte es bonito

tania dixo...

E un libro moi bonito,pero cun final moi triste.O final matan o rapaz.E un libro que trata sobre nazismo.
:(

lucia bouzas dixo...

Gustoume moito porque era bonito pero deume pena porque o neno morreu ao final.

Lexis dixo...

A min pareceume un libro moi chulo pero cun final moi triste;)

javier dixo...

gustoume pero os vin mellores pero è demasiado melancòlico,non deberia morrer.

Tamara dixo...

Éste libro é moi bonito e entretido pero á vez é moi triste.Gustóume moito,pero,o final é moi desgraciado porque os dous rapaces morren ao chegar á suposta casa das chimeneas.

Tamara dixo...

É moi bonito e entretido pero á vez moi triste.Os dous nenos morren.Gustaríame que o libro seguira pero,alí terminou;na casa das chemineas.

sandra estévez dixo...

o libro está ben, gustoume, pero penso que me gustaría máis se quizáis os dous nenos non morresen e seguísen a ser amigos.

Adrián Villar García dixo...

Este libro gustoume pero o final e moi triste e deberíanse salvar os nenos xa que se non é moi melancólico.

Fátima Bouzada dixo...

É un libro moi triste e ademáis recórdame a outro que lin que era o neno co pixama de raias, que é precioso pero moi triste.

Manuel de la Torre dixo...

Moi bo libro que recorda as catástrofes das guerras, do Holocausto...

Lucía Silva dixo...

A min este libro gustoume, pero pareceme moi triste xa que está ambientado nunha época moi dura.

Ana Brandariz dixo...

É un libro moi triste, ambientado nas guerras, no Holocausto...esas si son épocas duras

Rebeca Belay Maril dixo...

Este libro é moi bonit pero moi triste xa que está ambientado na holcausto e quedache unha pena moi grande.

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.