Co paso do tempo esta banda murciana pasou a ocupar o segundo andel dentro das miñas preferenzas musicais, pero aínda e todo, non podo evitar escoitar de cando en vez algún dos seus discos. Tal vez foi a hipercoñecida Carolina a que marcou punto de inflexión na miña especial relación con M-Clan e non no sentido no que a maioría de vós estades a pensar. Sen dúbida ningunha, dentro da súa discografía quédome cos dous primeiros álbumes: Un buen momento e Coliseum caracterizados por un rock agresivo de tintes sureños e sons contundentes que, ao meu parecer, se foron transformando co paso dos anos en sons moito máis comerciais e achegados ás radio fórmulas.A pesares de todo, sería absurdo quitarlle mérito á banda liderada por Carlos Tarque que se converteu por méritos propios nunha das referencias musicais dentro do panorama do rock español.
Iso si, para que poidades contrastar, tráiovos unha escolma de cancións coas que poderedes dicir se estades de acordo comigo...
Dónde está la revolución? (Coliseum, 1998)
Miedo (Sopa Fría, 2008)
1 comentario:
e a min que non me gustan!
Publicar un comentario