Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

10/02/09

Unha tarde con Guti

O xoves pasado contamos no noso centro cun contacontos excepcional, Guti, quen veu contar para o alumnado de 1º de Bacharelato. Hoxe é Suso, o vicedirector, que nos conta a experiencia.

Cando che falan dalgún evento ao que vas acudir en termos un tanto excesivos corres o risco de sufrir unha enorme decepción. A visita de Guti ao Colmeiro viña precedida da sona d’ “o mellor contacontos de España”, que é o que afirma Celsiño coa súa xenerosidade sempre atenta. O alumnado tamén agardaba a súa chegada co escepticismo propio da súa idade e condición. Porén, non vos facedes unha idea do que regala este home, do que transmite, do que contaxia, do que nos aprende.

A experiencia foi unha viaxe no espazo e no tempo, unha viaxe a esa veciña tan descoñecida que é a provincia de Zamora, coas súas xentes, coa súa fala tan irmá da nosa, coas súas paisaxes, ás veces duras ás veces tenras, a ese tempo pasado que nunca debeu pasar, porque os contos reunían aos veciños nos “seranos” para asegurar unha tradición oral que atesoura romances e historias con máis de mil anos de estirpe.

Guti foi agradecendo a cada unha das súas informantes, con nome e apelidos, a inmensa riqueza que lle regalaron a el, e que el nos deixou a nós. Fixo que noventa minutos souberan a demasiado pouco, que as súas habilidades orais, musicais e como bailarín deixaran a máis de un coa boca entreaberta e o sorriso debuxado nos beizos.

Cando lle preguntamos cal era a forma de chegar ao gran público, el díxonos que o gran público eramos nós, e que pasar tardes nun ambiente tan agradable só podía agradecérllelo a amigos como Celso e Mario. Así que nós, desde logo, agradecémosllo con toda a sinceridade, e recomendámosvos a todos os que queirades vivir unha experiencia de verdade que busquedes a maneira de escoitalo, porque cada “serano” será diferente e difícil de esquecer.






Grazas, Suso

21 comentarios:

Anónimo dixo...

Foi moi entretido e divertido, e chamoume especialmente a atención a facilidade coa que cambiaba os acentos e a forma de falar das distintas zonas nas que se situaban os relatos, que eu entendo debe ser moi difícil.

Anónimo dixo...

Gustoume moito. E tamén me chamou a atención, ao igual que a Marcos, a facilidade que tiña para cambiar os acentos e a súa expresividade.

Anónimo dixo...

¡Gustoume moito! Foi moi divertido e encantábame o acento que poñía para cada conto, que o facía tan especial... Nós tivemos a sorte de telo ao noso lado contándonos os contos, e non démonos de conta da sorte que tivemos (:

Anónimo dixo...

Celsiño tiña algo de razón,bastante,cando nos dicía o ano pasado que Guti era o mellor contacontos de España.Quizais o que máis me gustou del e a capacidade de recordar quen,cando e onde lle contaron o conto,e a maneira de darnos a información para nos poder entender mellor o conto,pero son dúbida quédome cos romances,preciosos.

Anónimo dixo...

Pareceume moi bo pero ó principio é como se cambiara de personalidade porque se lle notaba para min algo nervioso, e encanto empezou a contar as historias a súa expresión da cara cambiou e empezouse a soltar.

Anónimo dixo...

Sinto moito ter que dicir isto, posto que son unha das poucas persoas que o pensa pero é a miña opinión e non aguanto sen decila.
Non me gustou, xo dixen!
Prefiro mil veces antes o xeito que tiña Celsinho de chegar a nos mediante os seus contos.
Non vou dicir que sexa mal contacontos e moito menos que a o seu xeito de narra os sucesos e de porse na pel dos seus personaxes sexa malo; se non que non me transmitía esa chispa de confianza coa que Celsinho daba chegado a nos. Notoo moito en falta despois das sesíóns que tiñamos con el en 4ªA.

Anónimo dixo...

Gustounos moito sobre todo a historia das troitas.Pois tiña razon Celsiño cando era un dos mellores de España.

Anónimo dixo...

Alégrame ler as vosas opinións. Se cadra xa sabedes que non puido "contar" en Lalín. Grazas a iso, tiven o privilexio de botar con Guti e con Celsiño aquela tarde e case todo o venres. A comparación que facedes algúns entre Celso e Guti ten fácil solución: O "mellor contador da Península" é esa parella de dous. Tiñádelos que ver "manimano"!

Anónimo dixo...

Gustoume moito pero so ten un defecto, non fala gala galego e fáltalle esa retranca que temos os galegos. Os romances, o mellor de todo xa que foron entretidos participamos neles activamente. Un saúdo.

Anónimo dixo...

gustoume moito e parecéronme moi entretidas as súas historias xa que amosan unha realidade antiga e hai que valorar o traballo deste contador que percorre as casas dos nosos maiores recompilando historias que desaparecerían.

Anónimo dixo...

Pese a parecer que a todos lle gustou moito o contacontos e as súas historias eu estou de acordo con Susana, e debo dicir que a súa proximidade non era tanta como nos pasou con Celsiño. Encantábanme os contos e a súa maneira de contalos. Non podo dicir que dende o meu punto de vista Guti non fose bo contador, pero quizáis teña Xosé Antón razón e o que non me gustou foi a falta de retranca galega que tanto nos gustaba con Celsiño. Pese a todo isto, o que máis me gustou foi a incorporación de baile e canto nos seus contos.

Anónimo dixo...

Non me gustou xa que a súa forma de espresarse pareceume un tanto sosa. Para ser un dos mellores contacontos de España deixou moito que desexar

Anónimo dixo...

Como quixera eu ver a Guto e a Celso contándonos un conto xuntos...ou discutindo!
Como molaria...jijijiji
Rin coma unha nena pequena, sen dúbida, gustoume tantísimo coma Celso e coma Paula Carballeiras contando aquel conto de Barba azul!
Coma unha nena pequena..

Moitisimas grazas por traelos

Anónimo dixo...

Si gustoume moito, sobre todo a primeira historia das ovellas.
Tiña o defecto que non falaba o galego pese a que o intentou, que se agradece.

Bicos

Anónimo dixo...

A min gustoume moito e pareceume moi entretido,xa que aprendemos uns contos fermosos mentres votamos unhas risas.

Anónimo dixo...

O contacontos estivo moi ben.Paseino ben con el e rinme moito.Foi unha tarde distinta.

Anónimo dixo...

A min,o contacontos gustoume e as súas historias parecéronme moi interesantes.Rímonos moito con el,aínda que ao principio parecía non ser moi bo.Debería haber máis actividades coma esta!!!

Anónimo dixo...

Unha tarde diferente e moi entretida. Persoalmente gustoume moito a maneira de contar os contos. Tamén me chamou a atención como se lembraba dos acentos de cada zona, xa que considero que iso debe ser unha tarefa difícil.

Anónimo dixo...

a verdade é que as historias eran moi bonitas, pero o mellor foi a forma de contalas. Encantoume.

Anónimo dixo...

Foi moi divertido, a verdade é que Celsiño tiña razón, é moi bo! A ver cando se anima Celso e vén a facernos unha visita, os martes sen el, as clases de galego non son o mesmo. E esperemos que as activadades como a do contacontos se repitan.

Anónimo dixo...

Entre Celsiño e Guti case que prefiero a Celsiño... quizais porque estivemos máis con el que uns 90 minutos...
Pero a verdade encantoume e encantariame escoitar moitos máis contos, contados por el.
Esa tarde non parei de rir...

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.