A miña última lectura de banda deseñada foi esta: El maldito. Tres días muerto, de Cullen Bunn e Brian Hurtt. Un argumento non moi do meu gusto, pero recoñezo nel un trazo impecable: os escuros anos 20, coa lei seca e os gánsters, pero engadindo os demos. E que demos! O protagonista, Eddie, comeza baixo terra (si, entendedes ben: morto), pero a súa maldición permítelle volver á vida pasando as súas feridas a outra persoa. E como boa novela negra, o protagonista é un perdedor, pero, iso si, un perdedor valente. O que fai diferente ao cómic é que os capos sexan demos que comercian con almas; e non falo metaforicamente, é tal cal.
Os debuxos en branco e negro imprimen máis carácter a esta trama xa de por si, violenta. Creo que son moi bos, desde logo, con ese toque tan diferente que ten esta novela gráfica. Por iso vos digo: se buscades novela negra, non vos vai defraudar; se buscades mundos sobrenaturais, tampouco. Agora pensade que este cómic ten ambas cousas. E ben adaptadas graficamente.
Os debuxos en branco e negro imprimen máis carácter a esta trama xa de por si, violenta. Creo que son moi bos, desde logo, con ese toque tan diferente que ten esta novela gráfica. Por iso vos digo: se buscades novela negra, non vos vai defraudar; se buscades mundos sobrenaturais, tampouco. Agora pensade que este cómic ten ambas cousas. E ben adaptadas graficamente.
Sen comentarios
Publicar un comentario