Historia da resurreción do papagaio

Unha lenda brasileira -unha historia sinxela, como boa lenda que se precie- recuperada por Eduardo Galeano que explica a orixe da cor das plumas do papagaio. O texto encerra a tristura do mundo cando aquel afoga. E as ilustracións de Antonio Santos axudan a que os lectores nos conmovamos máis con esta historia rotunda e delicada. Unha ilustracións diferentes, xa que o seu artífice as constrúe primeiro en esculturas de madeira para logo fotografalas e logar que nos mergullemos extasiados nelas, tan cheas de cor e de vida.

O papagaio caeu na pota que fumegaba
(...) e afogou na sopa quente.
A nena, que era a súa amiga, chorou.


Por fin o home recuperou a fala,
e contoumme que o papagaio afogara
e a nena chorara
e a laranxa espírase
e o lume esmorecera
e o muro perdera unha pedra
e a árbore perdera as follas
e o vento perdera unha refolada
e a fiestra abrira
e o ceo ficara sen cor
e o home sen palabras.

A morte do papagaio encheu de tristura, tanto, que ata o ceo o soubo. Le o libro e saberás que pasou!