Tal como indica o título, este é un libro de relatos curtos. Canto máis curtos, mello
r, porque é condición indispensable para que se antologuen aquí. Clara Obligado realiza esta antoloxía indo de maior a menor, é dicir, o relato da primeira páxina é o máis longo do libro (33 liñas) e o último é o máis curto (apenas unha liña).
Un total de 167 micorrelatos de autores latinoamericanos e españois que conta desde non hai moito cunha segunda parte -que eu non coñezo-.
E reproduzo un divertidísimo de Ana María Shua:
¡Arriad el foque!, ordena el capitán. ¡Arriad el foque!, repite el segundo. ¡Orzad a estribor!, grita el capitán. ¡Orzad a estribor!, repite el segundo. ¡Cuidado con el bauprés!, grita el capitán. ¡El bauprés!, repite el segundo. ¡Abatid el palo de mesana!, grita el capitán. ¡El palo de mesana!, repite el segundo. Entretanto, la tormenta arrecia y los marineros corremos de un lado a otro de la cubierta, desconcertados. Si no encontramos pronto un diccionario, nos vamos a pique sin remedio.
E como foi a miña querida Paramio que me recomendou o libro, tamén lle mango a ela a presentación sobre este relato que realizou. Grazas, unha vez máis!.
r, porque é condición indispensable para que se antologuen aquí. Clara Obligado realiza esta antoloxía indo de maior a menor, é dicir, o relato da primeira páxina é o máis longo do libro (33 liñas) e o último é o máis curto (apenas unha liña).Un total de 167 micorrelatos de autores latinoamericanos e españois que conta desde non hai moito cunha segunda parte -que eu non coñezo-.
E reproduzo un divertidísimo de Ana María Shua:
¡Arriad el foque!, ordena el capitán. ¡Arriad el foque!, repite el segundo. ¡Orzad a estribor!, grita el capitán. ¡Orzad a estribor!, repite el segundo. ¡Cuidado con el bauprés!, grita el capitán. ¡El bauprés!, repite el segundo. ¡Abatid el palo de mesana!, grita el capitán. ¡El palo de mesana!, repite el segundo. Entretanto, la tormenta arrecia y los marineros corremos de un lado a otro de la cubierta, desconcertados. Si no encontramos pronto un diccionario, nos vamos a pique sin remedio.
E como foi a miña querida Paramio que me recomendou o libro, tamén lle mango a ela a presentación sobre este relato que realizou. Grazas, unha vez máis!.
5 comentarios:
Conocía el libro, pero no esa lectura tan "preziosa" del microrrelato náutico.
Buen verano.
Gracias Antonio por la visita. Un buen libro para las vacaciones, la verdade.
Igualmente, feliz verano
Pues que sepas que ya hay un segundo libro, que yo ya TENGO. Y gracias por haber incluido MI PEQUEÑO experimento en VUESTRO blog. ¡Menuda sorpresa que me acabo de llegar a aquestas horas, con las bocinas de fondo!
Bibliotecaria profesora de lengua española: lea usted, por favor: no posto poño literalmente:
"que conta desde non hai moito cunha segunda parte -que eu non coñezo-"
Xa sei que hai unha segunda parte. Xa maxinaba que a tiñas... agora ben, busca un andel para gardala!!!
Que cousas máis simpaticoilustrativas fai a túa amiga.
Eu son "patrón de embarcacións de lecer" tiña tanto lío coma os mariñeiros eses.
Publicar un comentario