El Rey que deseaba el Tiempo é un conto de Régine Joséphine ilustrado por Selma Mandine e publicado pola editorial Claret que nos conta a fermosa historia da invención do tempo, ou máis ben da súa instauración e funcionalidade, aínda que tamén é a historia da insatisfacción de quen todo o ten e da envexa e a cobiza de quen todo o desexa. Gústanmme tanto as ilustracións como a historia. Sen ser deses libros que queres coma un tesouro, creo que paga a pena.
Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.
20/10/10
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.
11 comentarios:
Lo leí a los de ciclo superior de hace dos cursos. Es especial, delicado, tierno i emotivo.
les gustó.
Mañana se lo leo yo a los míos. Verás los comentarios.
Bicos, querida amiga
gustoume porque dinos que todo o que queremos non nos pode ser beneficioso
estivo bastante ben porque relata a historia de como se inventou o tempo.
non me gustou moito que digamos
era un rei que no se conformaba con nada,o máis interesante é cando morre.
Este libro ten un pouco de todo. Aventura, intrigra, emoción, traizón... É un libro moi interesante e con unhas ilustracións moi bonitas
léunolo a profe hoxe na clase e gustoume só que é complicado de coller porque eu creo que non hai ninguén que non lle guste vivir...
Este libro expresa dunha forma imaxinativa e fantastica a creación do tempo.
Este libro gustoume , aínda que non tanto coma o de adivina cánto te quiero , aínda que tampouco me desagradou.
Non me gustou moito, porque non ten intriga nin emoción. Pero gustoume a idea dos saquiños.
Publicar un comentario