Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

04/07/11

Nudos y cruces

RBA na súa fantástica colección Serie Negra acaba de publicar o que vén sendo o primeiro caso do inspector John Rebus de Ian Rankin, Nudos y cruces. Dáme que as seguintes son moito mellores, posto que esta novela foi escrita en 1987, e segundo din ten algunhas que son extraordinarias. Apunta maneiras, dende logo, nesta. Queda a curiosidade de ler máis casos deste detective, de saber pola súa evolución psicolóxica, de coñecer cal será a súa traxectoria profesional e persoal nas novelas posteriores. Seguirá a ser un bebedor atormentado polo pasado? Conseguirá superar as pantasmas? Deixará de ser un fracasado? Continuará o amor que nesta novela se inicia?
É o malo -e o bo- destas series de detectives: un queda en débeda coa lectura seguinte porque aínda que son independentes, hai fíos conectores que axudan a entender mellor a evolución do personaxe e comprender a súa propia idiosincrasia.
Destaca a referencia a Crimen y castigo e o paseo que nos damos por Edimburgo, cidade na que se desenvolve a acción. Para lembrar, unha vez máis, que hai moi boa novela negra en Europa "do sur", que non todo son nórdicos.
De momento, sigo quedando con Connolly e o seu inspector Charles Parker. Pero no meu corazón caben moitos detectives...

12 comentarios:

Xabi dixo...

¡Ola Connolliana! (¿ou habería que dicir Parkiana?).
Estou desexando irme á praia para enfrascarme nas lecturas detectivescas por ti recomendadas.
Vouche confesar algo que, a ben segura, hache gustar: gústame moito o cinema pero hai xa tempo que non encontro unha peli que me "enganche" tanto como a última de Connolly. ¡Esa si que foi unha boa película!

Ronsel dixo...

Claro que gosto das túas palabras! Emociónome. E iso que empezaches pola última! Déixate envolver por Connolly e verás que ben o pasas.
E si, por certo, ultimamente tampouco topo grandes pelis.
Moitas grazas, e coidadiño co sol...

Xabi dixo...

É que se es tan esixente co cine coma coa narrativa... vai ser difícl que encontres algo que che guste...(estou pensando na túa crítica de "La delicadeza"...hahaha)

Ronsel dixo...

Que ruín es!!! E a ti, gustouche?

Xabi dixo...

Chamoume a atención que ti tamén pensaras no ourizo... ¿ou será porque o cita no texto?
Mira, eu non che son "profe especialista en literatura", só un pobre afeccionado; xa que logo, non son tan exquisito

Ronsel dixo...

Vale, estás a me chamar exquisita. Eu tamén son unha afeccionada, que conste. Pero o máis grandioso da literatura, e da lectura, é diferir nos gustos, non? Pensei no ourizo porque semella que en Francia gostan dos contos de fadas... será para esquecer o presidente que teñen.

Xabi dixo...

¿Quedarei coma un cursi se digo que me gustou; que o leín con agrado; que me atraía esa mestura de ternura, humor, sorpresas e ... delicadeza...?

Ronsel dixo...

Nooooooooooon. A min tamén me gustou, nun principio. Logo xa me pareceu demasiado. Que non creo que esteamos tan lonxe!!!

Xabi dixo...

Dame a impresión de que preferimos a literatura de fala inglesa... Non Sarkosyanos pero si Isabelinos. ¡Claro, o estilo e tradición dunha monarquía coma a inglesa tira moito...!

Ronsel dixo...

Aí está! O meu Xabi e a súa retranca!!!

Ronsel dixo...

(É que eu son moi monárquica... moito!!!)

Xabi dixo...

¿Moi que: mona-(r)quica?
¡Que sería de nós sen a retranca...!

Vouche mandar ao correo "particulier" algo sobre a miña derradeira lectura (¿aínda se pode dicir derradeira?) con permiso para utilizalo cando e onde queiras... (así xa non tes que pedirmo)

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.