Ciudad laberinto

Con este suxestivo título gañou Pedro Mañas no 2009 o "Premio de poesía para niños y niñas Ciudad de Orihuela", libro que está ilustrado a todo cor por Silvina Socolovsky e publicado por Kalandraka. Ciudad Laberinto é un poemario que fala da cidade, do seu ruído, do seu olor, do seu continuo ruído e dos seus habitantes, que pasan dun lado para outro sen mirar que ocorre ao seu arredor, atentos unicamente ao que teñen diante e sen pararse a preguntar que senten os seus veciños. Gústame destacar as ilustracións, que semellan un rebumbio ruídoso de caos que podemos oír e un sinfín de cores que podemos gozar e onde os personaxes son seres solitarios que viven nesa cidade pouco harmoniosa da que nos fala Mañas.


EL HOMBRE SIN NOMBRE.
En mi ciudad hay mil barrios.
En cada barrio hay cien calles.
En cada calle hay cien casas.
En cada casa hay un hombre.
¿Y a este hombre qué le pasa?
Pues le pasa (no te asombres)
que nadie sabe su nombre,
ni le escribe, ni le abraza.
Le pasa que no le conocen
ni en su calle, ni en la plaza.
Le pasa que no tiene patio,
ni ventana, ni terraza.
Le pasa que nada le pasa
al hombre que vive enfrente
de la puerta
de tu casa.