Sempre hai un lugar para a poesía (C)

Un sábado máis, seguimos cos poemas que nos proporciona Chus Pato. Desta volta viaxamos a Armenia: Vahe Arsen é o seu nome.

No cuarto

No cuarto só resta o fume
dunha bala. Os cuartos
nunca están completos. Un cuarto
sempre agocha outro cuarto
suxerindo outro.

Unha porta pechada con chave
sénteste segura
é a lei dos cuartos terminou …
a lei terminou…
terminou…

Ese día a xente corría
cara o autobús
soñando cun bo asento

De mañá imos ao lago
para mastigar a nosa rabia
O alentar crea fantasmas;
respirando a queima roupa
podemos seccionar un corpo
estamos arrefriados…
xente correndo detrás do autobús
e os soños

ao igual que os recunchos amados na paisaxe
e os rostros familiares se tornas estraños
así o propio fantasma escapúlese
recuando

os que aínda corren a coller o autobús
para ter

a ponte abandonada cambiou
nun edificio abandonado floreceu a herba.
A palabra rebordou para ser
respiración
un fantasma
un movemento

xente correndo detrás do autobús…

a nosa enfermidade é o xeo,
crónica e incurábel
febre no medio día dun verao
un arco de pedra levado polo vento
e o vento é o propio fantasma burlón
severo
escuro

ao igual que as persoas corren
para pillar o mellor lugar
un día, dalgún xeito

No cuarto so resta o fume dunha bala
buraco. Os cuartos nunca están completos.
Un cuarto agocha sempre outro cuarto.