A verdade, fiquei pampa. Literatura xuvenil? Si. Pero que nivelón! Sabía que a autora, Joyce Carol Oates non me ía defraudar, pero non albiscaba até que punto me ía encantar este Monstruo de ojos verdes publicado por SM. Que boa elección para o club de lectura! Unha historia agresiva, coma o pai, cunha nai que non sente forzas para loitar... e un monstro de ollos verdes que nun principio nos desconcerta posto que para nada é quen esperabamos. Pero este será determinante para saír dunha angustiosa situación e buscar outros camiños que seguir.
O xeito de ofrecernos o relato é fantástico: os lectores imos intuíndo a triste realidade, pero esta non se nos amosa ata o final, posto que temos tan só a perspectiva da protagonista, unha moza de 14 anos que en todo quere compracer ao seu pai e moitas veces non se atreve nin sequera a cuestionar o seu carácter. Pero dános, iso si, suficientes indicios para saber que é o que realmente ocorre. E iso é o bo deste libro: que non presupón que ao lector/a haxa que lle explicar nada, debe percatarse por si mesmo de que é o que acontece (e nisto afástase do didactismo exasperante e tan presente noutras oubras de literatura xuvenil) aínda ocultando datos ou distorsionando algunhas realidades.
Realmente boísima.
O xeito de ofrecernos o relato é fantástico: os lectores imos intuíndo a triste realidade, pero esta non se nos amosa ata o final, posto que temos tan só a perspectiva da protagonista, unha moza de 14 anos que en todo quere compracer ao seu pai e moitas veces non se atreve nin sequera a cuestionar o seu carácter. Pero dános, iso si, suficientes indicios para saber que é o que realmente ocorre. E iso é o bo deste libro: que non presupón que ao lector/a haxa que lle explicar nada, debe percatarse por si mesmo de que é o que acontece (e nisto afástase do didactismo exasperante e tan presente noutras oubras de literatura xuvenil) aínda ocultando datos ou distorsionando algunhas realidades.
Realmente boísima.
Sen comentarios
Publicar un comentario