En plena crise lectora, collo este libro que é curto por ver se de novo volvo ao meu ser, despois dunha fin de curso tan sumamente esgotadora. A min se me ocorre! Collo un libro do máis duro que coñezo que me provoca pesadelos. Tremenda lectura que vos recomendo, certamente. Non sei se é o máis indicado para o verán, se é certo iso de que hai lecturas de verán e de inverno. Eu veño de decidir que me vou meter de cheo na novela negra para poder engancharme, a ver se así!

Unha aposta filosófica e unha alegoría, o relato fainos naufragar como persoas e caer nunha loucura case cotiá, desintegrando mesmo a linguaxe como símbolo de debilitamento físico e psíquico, mesturando sentimentos como o amor fraternal, o sacrificio, a compaixón, a tenrura... o silencio.
E nese silencio permanecerá o lector, mudo, absorto,consternado, desalentado, pensativo, ofuscado, tremente.
Sen comentarios
Publicar un comentario