Publicado por Adriana Hidalgo editora temos este curioso álbum de Cousseau, Alex y Boutin e Anne Lise: Alba Blabla y yo conta como un rapaz perde a súa boca e con ela a posibilidade da fala. Así que chega a entender o necesaria que é dun xeito completamente surrealista. Personaxe sen nome, personaxe sen boca, que se atopan. Metáfora visual, metáfora onírica, fábula fantástica. Ao mesmo tempo, xogo creativo: procurade a boca perdida ao longo das ilustracións que agochan detalles: nubes, follas... De fondo, o xogo do silencio.
“Dicen que quienes tartamudean nacieron dos veces y
que es por eso que repiten las cosas al menos dos veces. Yo, que he
perdido la lengua, siento como si hubiera muerto por primera vez”.
Sen comentarios
Publicar un comentario