Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

27/01/14

Un hombre sin aliento

Novamente, Philip Kerr conquístame. Desta volta o título é Un hombre sin aliento (RBA) e volvemos a vivir na Alemaña nazi. Iso si, agora pasearemos por Rusia e mesmo haberá información sobre a Guerra Civil española. E é que Kerr consegue nun solo volume unha mestura de novela negra e novela histórica absolutamente apaixoante. Sempre co horror que o ser humano é capaz de provocar, de fondo. O noso detective Bernie Gunther terá que viaxar á URSS conquistada -por pouco tempo- para ocuparse dun dos crimes contra a humanidade que, casualmente, non cometeron os nazis, senón os rusos. E terá que investigar moito máis, claro está. Que son máis de cincocentas páxinas!
Como adoita suceder nestas novelas, moito do que hai que se narra é real: personaxes, acontecementos, descricións... unha mestura deliciosa de realidade e ficción que consegue ser un xogo para o lector ou a lectora na procura da realidade histórica mentres viaxa pola parte máis negra da novela. Millóns de persoas asasinadas por nazis e por rusos son o telón de fondo que explica a teoría da "banalidade do mal": a morte, a barbarie, o horror, convertéronse en cotiá. E realmente segue a resultar sorprendente de que somos capaces os seres humanos; aínda que como ben non cansa de repetir o noso detective: a vida é o único ben que temos realmente. E por reter a vida miramos para outro lado, calamos, obedecemos, o que faga falla. A saber como actuariamos os que nos escandalizamos se nos vísemos no seu lugar.
Pero, como dixen, resultan ben interesante as referencias aos horrores da Guerra Civil española e a información veraz que nos proporciona: en España médicos fascistas levaron a cabo experimentos con comunistas dirixidos polo doutor Antonio Vallejo-Nájera.
Coido que é un dos mellores autores de novela negra que temos actualmente. Pero, claro, hai tantos...

Los alemanes tenemos una gran capacidad para ignorar lo que nos dice otra gente: es lo que nos convierte en jodidos alemanes. Supongo que siempre ha sido así. Roma pide a Lutero que se esté tranquilo ¿Lo hace? Ni de broma. Beethoven se queda sordo y, pese a lo que le dicen todos los médicos, sigue escribiendo música. ¿Quién necesita oídos para escuchar una sinfonía entera?”


Sen comentarios

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.