Tiña que ser así, non podía ser máis ca fermoso se a autora é Mar Benegas. Arestora, deléitanos cun álbum ilustrado por Eva Vázquez que publica Lóguez. Unha caixa que encerra metáforas que voan, que brillan, que nos acompañan mentres medramos, que son necesarias e intuitivas, melódicas e reparadoras. E é que a palabra é arte, é esencia, é tesouro. A autora desprende neste álbum intimista o amor pola palabra, pola curiosidade de procurala, polo desexo de pertenza. E tamén nos amosa como crecer significa adquirir, con paciencia. E a arte da palabra é un xogo intenso no que debemos participar, xogar cada día. A palabra é un misterio. A linguaxe a nosa ferramenta. Que somos nós sen a palabra?
E para comezar, a metáfora da portada. Unha chave, unha caixa, un mundo por descubrir. Os anceios de medrar sabendo, coñecendo.
E para comezar, a metáfora da portada. Unha chave, unha caixa, un mundo por descubrir. Os anceios de medrar sabendo, coñecendo.
Sen comentarios
Publicar un comentario