Sempre hai un lugar para a poesía (CXXIX)

Avelina Rodríguez Gil escribiu este poema contra a violencia de xénero que Paz Raña subiu ao Facebook e eu roubeille para aquí:

Klonk, klonk,
tap, tap, tap.
Porta de madeira de cor laranja
bátese.
Tac, tac, tac.
Perna branca de olor de hidranja,
tírase
escaleiras abaixo
o ar de hematís
énchese,
colar de groselhas desenfiado
aqui e alá salpicando ao mundo.
.
"Non está, non está",
dúas lindas bocas
de labios rosados,
expulsan palabras como gabiáns,
unha trala outra.
"!Shhh, tranquilas!"
O xesto feo baixo o bigode
non frea
a caída
da gota
de suor,
que,
se precipita
contra o chan,
estala,
como Laura,
miña nai,
convertida en río,
o derramarse,
de sangue.
"Non está, non está",
dúas lindas bocas
de labios rosados.