Un deses libros que te namoran a primeira vista é este Ya.Nunca de Grassa Toro e Cecilia Moreno publicado por A buen paso. A primeira vista, porque a propia portada ofrece unha primeira intriga, unha simetría nunha ampla ventá dentro dunha casa que ten as chemineas a todo gas e cun título ben curioso, dous adverbios de tempo antagónicos. Ao abrir os libros, xogo de tipografías: os adverbios do título destacan en negriña e en tamaño, ademais de seren maiúsculas, e unha primeira contradición: NUNCA NACERÉ. Como é posible. No medio, separando da próxima páxina, outro xogo do papel, unhas ramas e unha silueta calada. Así pois, a primeira páxina atrápanos irremediablemente nun seu xogo particular: preguntas eternas, misteriosas, que nos convidan a reflexionar, a pensar, a seguir adiante neste libro que se fixo connosco. Un libro que prosegue en todas as súas páxinas utilizando estas dúas palabra (alternando os tempos verbais segundo sexa unha ou outra) e o xogo das ilustracións coa súa superposición de imaxes. Un libro que é coma un poema.
Un poema que namora.
Sen comentarios
Publicar un comentario