Silbo del dromedario que nunca muere

Lóguez publica este fermoso álbum de Gonzalo Moure ilustrado por Juan Hernaz: Silbo del dromedario que nunca muere é un poema no deserto, é unha partitura no silencio. O protagonista atopa nas palabras que conforman os versos unha música diferente, unha ollada roubada ao esquenzo, unha poesía xamais escrita. Un tesouro que non pode nin debe agocharse. O autor realiza un especial homenaxe a Miguel Hernández (como non se namorar dos seus versos aínda non coñecendo todas as palabras?) construíndo unha ponte magnética entre dúas culturas afastadas -ou non tanto-, que o lectorado será quen de percibir grazas a unhas moi especiais ilustracións que nos mecen co vento do deserto.