A editorial Kalandraka convidoume a acompañar a Dora na presentación do seu libro en Compostela este venres pasado. Grazas por esta oportunidade marabillosa de coñecer unha persa humilde, honesta e interesante.
A escravitude infantil existe: A Organización Internacional do Traballo
calcula que son 152 os millóns de nenos e nenas que pasan polo recrutamento
forzado, a trata, a explotación sexual, os nenos soldado ou o matrimonio
forzoso.
Señoras, señores, boas tardes. Estamos no século
XXI.
Millóns de nenos e nenas vense obrigados a traballar
para mafias sen escrúpulos que os explotan laboralmente.
Millóns de nenos e nenas pobres vense atrapados en
xornadas laborais interminables sen dereito ningún.
Millóns de nenos e nenas fabrican roupa para que outros
miles de nenos e nenas a utilicen, xoguen cos balóns que aqueles cosen,
utilicen móbiles que conteñen minerais que aqueloutros extraeron da terra, rían
a conta das bágoas dos outros.
Millóns de nenos e nenas
poboan o universo de soños onde a infancia si existe
para, finalmente, erguerse cada mañá ante unha realidade que vai minando esa
esperanza.
Ulos dereitos dos nenos e das nenas?
As nenas son as máis afectadas por
esta cruenta realidade. Por certo, España está entre os principais países de
destino de vítimas de trata con fins de explotación sexual.
Deses millóns de nenos traballadores
que hai no mundo, 5 millóns sitúanse na
India. É o pais con maior incidencia de emprego infantil, a pesar de que
nos últimos anos reduciuse por unha lei que prohibiu a menores de idade
traballar en labores perigosos. Pero cunha enmenda recente: poden traballar en
negocios familiares.
O noso libro está ambientado en
Bombay.
Dúas veces o lin e dúas veces
emocioneime e vertín bágoas.
O protagonista, Agni, é un neno de 10
anos que vive nunha casoupa cos seus pais e a súa irmá. Agni traballa dende o 6
anos porque a familia necesita eses poucos cartos que el aporta.
O libro preséntanos un neno que é
feliz a pesar da situación. Como todo ser humano, ten soños, ten aspiracións,
pensa que a súa vida pode cambiar e deixar de formar parte desa terrible
estatística que veño de mencionar. Sabe viaxar polo mundo co seu dedo e o seu
maxín: quizais algún día poida ir fisicamente. Non sabe ler. Pero amosa moita
vontade e intelixencia para aprender. Agni é Agni no libro, pero podería ser
outro calquera. Agni é real.
É
Agni invisible? Grazas a súa autora non, e por iso estamos aquí. Unha
das frases necesarias e constantes do libro é precisamente relacionar pobreza
con invisibilidade ( «Invisibles como os
pobres, páxina 22») . O
que non se nomea non existe, dos pobres non se fala porque molesta (páxina 9: “así e como nos tratan aos pobres, coma se
fósemos invisibles”); no mapamundi do rapaz non aparecen algúns lugares,
será que son “invisibles”?. Este dar visibilidade alcanza mesmo aos nomes,
porque a autora explica os seus significados. Agni quere dicir “lume”, “Abhay”,
audaz, “Apu” virtuoso… É posible deixar de ser invisible? (páxina 112)
Pero o libro non é triste: hai esperanza. O final deita
unha mensaxe moi positiva sobre a necesidade de perseguir os nosos soños
independentemente da situación na que vivamos. A felicidade componse de
pequenos momentos, e eses pequenos momentos son vividos por cada persoa dun
xeito moi intenso, aínda que semellen irrelevantes. Agni é un personaxe
vitalista que afronta con optimismo a vida que lle tocou vivir. O seu soño é
viaxar. E ir á escola (páxina 45)
Esta presenza de esperanzas ten moito
que ver cos valores que o libro nos ofrece ao longo das súas páxinas: a
solidariedade (páxina 11), o
amor sen fisuras –toda clase de amor- (páxina
58), a tolerancia (páxina 17), a bondade, a amizade (páxina
78). Mesmo a igualdade, algo difícil de crer máis estando na India.
Hai reflexións que provocan un bosquexo de sorriso, se a situación o permite: páxina 49. E outras que provocan arrepío: páxina 72.
Chama a atención a linguaxe, delicada,
poética. Páxina 118
Entrementres, Dora Sales ofrécenos descricións da
vida cotiá na India, dos seus costumes e do seu modo de vida. Páxina 33.
Ao final do libro inserta unha relación de
lectura e materiais audiovisuais relacionados co traballo infantil. Páxina 122
Sen comentarios
Publicar un comentario