Elena sabe

Collín este libro porque foi Premio Pepe Carvalho de Novela Negra 2019 e supuxen que a estas alturas viríame ben unha novela negra desta autora, Claudia Piñeiro, quen xa coñecía. A miña sorpresa foi que de novela negra non ten absolutamente nada, cando menos o que eu entendo como "novela negra". Máis ben poderiamos encadrala dentro dun tipo de narracións de dramas de enfermidade, porque a verdadeira protagonista deste libro é unha puta enfermidade chamada Parkinson. Si, agobioume moito porque vin reflectida en moitas ocasións os últimos meses da miña nai, e aínda así seguín lendo agardando algo que non topei, agás unha sesación asfixiante provocada polos síntomas ben descritos desta enfermidade.O mellor do libro é sen dúbida ningunha o final, que é cando se precipitan os acontecementos, que en realidade non existen, pero é cando averiguamos a triste realidade que se fora entretecendo entre os falsos movementos que esta enfermidade deixa realizar, un final categoricamente irreemprazable. Desde logo, non é lectura apta para hipocondríacxs. Porque é unha puñada directa coa súa crueza e a súa recreación continua nos síntomas e consecuencias de padecer a enfermidade.

Elena sabe está publicada por Alfaguara.