Ao cabo dalgúns anos quen queira ter unha idea de como era a sociedade do 2008 e que papel tiña a muller nela terá que votar man do cine.
Hoxe, anticipándonos aos acontecementos, propoñemos dez miradas ao mundo fiminino a través de dez historias que nos amosan diferentes etapas das súas vidas.
Empezaremos por ver a aquelas que se incorporan o mundo, pero pola vía da adopción e vindo de lonxe en La pequeña Lola.
Botaremos unha ollada a aquelas nenas que difrutan unha infancia chea de comodidades e o mesmo tempo chea de histerismo, falamos de Pequeña Miss Sunshine.
Moitas mulleres procedentes doutras culturas, por adopción ou emigración, deben loitar na súa xuventude por compatibilizar as súas tradicións co seu contorno e iso e o que fan en Quiero ser como Beckhamn.
E seguindo coa inevitable e marabillosa mestizaxe que nos invade, asistiremos a ruptura de tópicos que nos amosan en Las mujeres de verdad tienen curvas.
Pasada a xuventude, toca vivir, e se non se dan as cousas como se soñaron é preciso poñerse á tarefa e tratar de cambialo todo, e iso é o que fai Amelie.
Outras ven truncados os seus anhelos antes de poder cambialos, pero tratan de deixarnos un mundo mellor , como a protagonista de Mi vida sin mí.
En cualquera caso, a consigna é vivir dignamente e iso é o que tratan de facer as mulleres de Mataharis.
Claro que hai cousas que non cambian e os violentos
inimigos da convivencia e a igualdade fan das súas en
Te doy mis ojos. Pero como dicía unha consigna: podedes arrincar as flores, pero non impediredes a chegada da primavera. Vemos isto no mundo que se inventa a granxeira de La suerte de Emma.
E acabamos cunha dura visión da idade madura en Diario de un escándalo. Que se ben non nos mostra un gran exemplo de vida se nos invita a unha profunda e última reflexión.
2 comentarios:
escaso de tempo
pero con
ganas de comentar algo
a violencia non é un problema só de agora ??
puxen un enlace do meu blog ó teu
haber se alguén se acorda de
comentar.
Publicar un comentario