Cabeza de perro

Encantoume este libro. Cabeza de perro de Morten Ramsland trata dunha divertida, orixinal, excéntrica e diferente saga familiar. Dicir que o libro atrapa é pouco. Realmente reborda, con saltos no tempo, con personaxes fascinantes, con historias case inverosímiles, cunha traxicomedia absurda e realista... unha saga familiar escandalosamente tenra que non deixa indiferente mentres pensamos "que familia tan normal teño". E volvemos a estar ante literatura nórdica (semella que me vaia especializar!) que nada ten que ver coa novela negra da que tantas veces temos falado. Tres xeracións que a avoa regala ao neto antes de morrer, cunha visión moi persoal deste que traslada ás súas pinturas. E cun contrapunto marcado pola irmá do narrador. Toda unha beleza.
Lembrade que hai tempo falamos doutro libro que me encantou Hace mil años que estoy aquí que tamén contaba unha saga familiar. Non se asemellan en nada, pero as dúas son estupendas.
Non vola perdades, paga a pena: botaredes gargalladas e procuraredes que a carne non se poña de galiña con esta novela. Garantida.