Xa lera a novela anterior de Anne Holt, Crepúsculo en Oslo, e agora chega Una mañana de mayo. Ningunha delas imprescindible. Son entretidas, ambas deixan un final un pouco aberto (supoño que "por se cómpre seguilas") e algún que outro floco sen solucionar.
Non é, desde logo, do mellor da literatura negra nórdica, tan de moda, e na que semella especializarme ultimamente. Pero nada mellor que este tipo de lectura para fuxir.
Sigo a recomendar libros lidos anteriormente, aínda que hai que sinalar que este engancha, como novela negra que se precie, e que saber ir mantendo a presión ata o final, un pouco máis inesperado polo enrevesado da trama e unha tradución non demasiado boa. Unha lectura máis se estades enganchados a este tipo de novelas. Coma min.
Non é, desde logo, do mellor da literatura negra nórdica, tan de moda, e na que semella especializarme ultimamente. Pero nada mellor que este tipo de lectura para fuxir.
Sigo a recomendar libros lidos anteriormente, aínda que hai que sinalar que este engancha, como novela negra que se precie, e que saber ir mantendo a presión ata o final, un pouco máis inesperado polo enrevesado da trama e unha tradución non demasiado boa. Unha lectura máis se estades enganchados a este tipo de novelas. Coma min.
Sen comentarios
Publicar un comentario