Encantoume este libro. Dunha autora totalmente descoñecida para min, Magda Szabó, La puerta introdúcenos na vida de dúas personaxes diferentes, a narradora e a súa criada, e a súa estraña e longa relación. Unha relación baseada na existencia desa porta real e psicolóxica tras a que a criada, Emerenc, esconde a súa vida e os seus segredos máis íntimos. Unha porta que serve non só para gardar senón tamén para protexer, protexerse dos demais e protexer a intimidade, protexerse mesmo da morte.
Pouco a pouco imos desgranando as características das protagonistas, con especial atención, mimo e coidado por Emerenc. O seu carácter, as súas sentenzas, a súa vida chega de doazóns e amarguras, a súa sabedoría... vannos delatando unha personaxe autenticamente atraente. Con ela e coa prosa soberbia da autora,, matizada por unha psicoloxía sutil e soberbia, o libro vainos engaiolando ata facerse imprescindible e desexar que non remate a súa lectura.
Non volo recomendo, pídovos que a leades.
“El mundo se divide en dos clases de personas: los que barren y los que no”
Non volo recomendo, pídovos que a leades.
“El mundo se divide en dos clases de personas: los que barren y los que no”
"Toda relación afectiva nos hace vulnerables ante el sufrimiento, y (que) cuantos más lazos de este tipo establezcamos en la vida, más flancos débiles tenemos".
Sen comentarios
Publicar un comentario