O terceiro título desta nova editorial case impronunciable, Sleepyslaps, volve a non deixarnos indiferentes: está claro que vai conseguir que atesouremos todos os seus libros nas nosas casas, por mor de conseguir tanta obra de arte. Se xa nos deixara atónitos con La gran fábrica de las palabras, agora a escritora Carmen Sara Floriano Pardal xunto coa ilustradora Susana Pérez Barrera achéganos neste Como Agua unha triste historia sobre as bágoas que pertencen á nosa alma e que ás veces escorregan cara a fóra para formar parte do mar.
Sensibilidade, delicadeza, fermosura, sentimentos... todo combinado nun álbum tan,tan fermoso que desexarás posuír.
"A veces lloro. Como hoy.
Igual que un volcán en erupción,
el llanto comienza en lo profundo de mi barriga…
Sensibilidade, delicadeza, fermosura, sentimentos... todo combinado nun álbum tan,tan fermoso que desexarás posuír.
"A veces lloro. Como hoy.
Igual que un volcán en erupción,
el llanto comienza en lo profundo de mi barriga…
¿Y si los mares y los océanos
fueran las lágrimas de todas las personas
reunidas en un mismo lugar? "
fueran las lágrimas de todas las personas
reunidas en un mismo lugar? "
11 comentarios:
Pois si que atopaches un novo tesouro, coma tantos que levas descuberto. Di: está xa nas librerías do país? porque de ser así vou correr a buscalo.
Xa cho presto eu...
Como non vai estar nas librarías? de onde cres que o saquei?
gustoume moito, porque case sempre tes algo polo que chorar, tanto sexa de felicidade ou como de tristeza, pero non nos poñemos a pensar a onde van as bágoas.
foi unha metáfora da vida moi sabia
pois para min non estivo nin moi ben nin moi mal porque a verdade e que non o entendin moito.
o libro está moi ben pero é algo metafórico e bastante difícil de comprender...
é un libro moi bonito que non quere que haxa xente que sufra sempre e outra nada.
o libro é moi bonito, con moito sentimento.
Se me pasó. Pero he reparado el despiste. Gracias.
Quan tingui "Como agua"... bé t'ho agrairé.
Una abraçada.
Te encantará, querida Montse. Palabra de honor!
Apertas
é moi bonito,é bo espresar os sentimentos,chorar é bo xa sexa de tristeza ou de alegría
Publicar un comentario