O documental é unha análise do uso do cine e o espectáculo con obxectivos propagandísticos e políticos. Móstrase como o cine, a televisión, os videoxogos e mesmo as estrelas do rock son utilizados na loita política. Pero abrigo destácase como a través da industria cultural se xeran valores e antivalores. A clave para que a propaganda sexa efectiva é que non se perciba, que nos seduza. As nosas series e películas favoritas e os nosos mitos musicais traballan nesa guerra. Unha guerra luminosa, sorrinte e chea de ritmo. A guerra suave é a loita polas mentes e os corazóns dos iranianos. E tamén dos nosos.
Vía Sarmiento
Sen comentarios
Publicar un comentario