Unha das últimas novidades de Kalandraka achéganos ao autismo. Fálame de Marco Berrettoni Carrara con ilustracións de Chiara Carrer é a historia dun neno que tenta comprender á súa irmá autista, e que chega á conclusión de que tod@s somos diferentes, e aí reside o valor do mundo.
Na clase de Diversificación serviunos para achegarnos a un tema novidoso para eles e elas e para tentar comprender o respecto ás diferenzas. As ilustracións son un xeito fantástico de complementar o texto.
...Sara é así. Fica inmóbil durante horas, non fala, non oe, non mira, non quere xogar a nada. Viaxa e vaga polos seus pensamentos, non sabemos como, e moito menos por onde, vive no interior do seu mundo e mais nada, solitaria...
Na clase de Diversificación serviunos para achegarnos a un tema novidoso para eles e elas e para tentar comprender o respecto ás diferenzas. As ilustracións son un xeito fantástico de complementar o texto.
...Sara é así. Fica inmóbil durante horas, non fala, non oe, non mira, non quere xogar a nada. Viaxa e vaga polos seus pensamentos, non sabemos como, e moito menos por onde, vive no interior do seu mundo e mais nada, solitaria...
10 comentarios:
O libro está ben pero é unha pena que non haxa solución a este tipo de enfermidades
Este libro por desgraza acércanos de cheo á realidade triste e espantosa que sofren moitas familias tendo entre os seus menbros un rapaz con estes problemas
danme moita pena este tipo de personas, non me quereria ver no seu sitio
é moi triste pensar que hai xente así, e só se ten a si mesmo
a min este conto dáme moita tristeza
Este libro pareceume interesante o feito de que teñan unha especie de mundo interior do que ninguén saiba, pero tamén é triste que non se dean relacionado con outras persoas.
Este libro axúdanos a comprender un pouco mellor como son os nenos autistas,os seus comportamentos e cambios de humor
É interesante... pero moi triste, se eu tivera algúnha persoa coñecida con esa enfermidade non sabería que facer. Debe ser moi duro.
Acabo de atopar este libro nunha biblioteca, e estou moi triste. Triste por que se de esta imaxe das persoas con autismo, triste por que se de esta imaxe das familias con autismo. Triste porque non entendo cal e a intencion do seu autor, e moi triste porque non entendo o xiro de kalandraka, as persoas con autismo son persoas antes que estereotipos, recomendolle a todos aqueles que poidan ter interese en saber algo sobre autismo que busquen informacion en bloges coma "en mi familia hay autismo y mucho mas", "pensando en imagenes" "la sonrisa de arturo", etc...
Moitas grazas polo teu comentario e a túa rica aportación.
Publicar un comentario