Desta volta teño que dar as grazas ao meu ex-alumno Dani, xa que el quen me manda a entrada para hoxe. Dani. O que sempre escribía ben. O que nunca estudaba nada. O que nunca cometía faltas de ortografía. O que segue aí, do outro lado.
Moitas grazas. Teño a profesión máis bonita do mundo, sobre todo con alumnado coma ti.
Moitas grazas. Teño a profesión máis bonita do mundo, sobre todo con alumnado coma ti.
4 comentarios:
Tan emotivas palabras conmoven o meu corazón!Ben sabes que un dos mellores recordos que gardo do instituto son as túas clases e os teus textos con faltas de ortografía.Un bico!
Non sabía que tiñas nome de guerra!
Así que faltas de ortogf que? Menuda sorpresa para o meu fillo
A ver se cho explico: eu preséntolle textos con faltas de ortografía para que eles os corrixan. E sonche ben difíciles!
Publicar un comentario