TRAFEGANDO RONSEIS: A Muller nos Medios

22/05/13

A Muller nos Medios

Hoxe en día a cosificación da muller é máis ca relevante, nunha sociedade devorada polo consumismo e onde as mulleres pasaron a se converter unha mercancía adicada ao goce do home. Esta forma de violencia simbólica, que resulta case imperceptible, somete a todas as mulleres a través da publicidade, as revistas, as series de televisión, as películas, os videoxogos, os videos musicais, as noticias, a telerealidade, etc

A cosificación é o acto de representar ou tratar unha persoa como un obxecto (unha cousa non pensante que pode ser usada como un desexe) A cosificación sexual consiste en representar ou tratar unha persoa como un obxecto sexual, ignorando a súas cualidades e habilidades intelectuais e persoais e reducíndoas a meros instrumentos para o deleite sexual doutra persoa.

Para recoñecer a cosificación, a socióloga americana Caroline Heldman deseñou o Test do Obxecto Sexual (TOS), que permite identificar a presenza de cosificación sexual nas imaxes ante unha resposta afirmativa a calquera das seguintes 7 preguntas:

1) A imaxe amosa unicamente unha parte ou partes do corpo da persoa?

Unha muller sen cabeza, por exemplo, facilita o vela como un simple corpo tirando individualidade transmitido polas caras, ollos e o contacto visual coa persoa da imaxe.

2) Amosa a imaxe unha persoa sexualizada que actúa como soporte para un obxecto?

3) Amosa a imaxe unha persoa sexualizada que pode ser intercambiada ou renovada en calquera momento?

A “intercambiabilidade” é un elemento común na publicidade e reforza o concepto de que as mulleres, ao igual que os obxectos, son funxibles (úsanse e descártanse). Ao igual que os obxectos, “cantas máis mellor”, idea que borra o valor individual de cada muller.