Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

11/05/15

Chatterton


Elena Medel conseguiu con Chatterton o "XXVI Premio Fundación Loewe a la Creación Joven", libro que publica Visor e que a min particularmente gustoume menos que Tara.  O libro destaca polo desengano que supón o paso do tempo, un tempo marcado pola crise e a precariedade laboral. É dicir, polo fracaso. Un fracaso que vén determinado pola ruptura sentimental, pola falta de traballo, polo regreso á casa paterna. Porén, hai unha luz ao final do túnel. Como hai luz dende a perspectiva feminina que constrúe o poemario, fillo de moitas nais que a autora ama ler (Sylvia Plath, Ángela Figuera, Marianne Moore, Anne Sexton...). Un libro de poesía suxestivo e rotundo onde hai, xa, cicatrices. Esas que a idade nos vai pousando na face. Quizais sexan engurras.


Hai un poema dedicado a Thomas Chatterton, escritor inglés que se suicidou con 17 anos e que encarna o espírito do romanticismo.

CHATTERTON
Mentí durante diecisiete años. Mentí después
en todos mis poemas. He mentido durante los diez
años siguientes. Acércate, soy
como tú. Escucha cómo late mi corazón
perverso: mudanzas en platitos
de papilla de mamá. Aliméntame,
compréndeme, yo vestía unas ropas que nunca fueron mías,
yo escribía en un idioma ajeno, pequeña, tonta,
qué mal memoricé: con mis poemas levanté un imperio.
Pero todo acabó. ¿Quién soy ahora?
Engañaste durante diecisiete años; antes de los míos
comencé yo a mentir. Un abanico con telas del Oriente
para mi hermana. Para mi madre araña compraré moldes de costura.
Tabaco que recubra los pulmones de mi padre. ¿Quién soy realmente
ahora? He soñado contigo algunas noches.
Te prometo que si salgo visitaré tu tumba. Ahora sí que
no miento. Ahora sí que no.

Sen comentarios

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.