Felices Festas

Felices festas a quen pasades por aquí de cando en vez:

Los Árboles Que Ya No Están

Little Drummer Boy - Pentatonix




S de Samba - Natal Tropical

Ernesto e Celestina perderon a Simeón

Publica Kalandraka unha nova aventura desta entrañable parella, Ernesto e Celestina, creadas por Gabrielle Vincent, neste caso o título que nos ocupa é Ernesto e Celestina perderon a Simeón. Encántame esta estraña parella da ratiña e o oso bonachón que se queren e coidan entrambos, amosando asemade o respecto polo diferente e lembrándonos que somos quen de termos sentimentos fermosos e non estragados. Nesta ocasión, será Ernesto quen teña que loitar contra a tristura que sente Celestina por perder o seu moneco favorita. Como resolver o problema?

As ilustracións son tan importantes que transmiten perfectamente as emocións dos personaxes; son como unha sucesión de gravados antigos que saben achegarnos o frío e a calor, fóra e dentro, a necesidade de cariño e ledicia, o sabor das historias e o doce reconforto do fogar. Porque é aquí, no fogar, onde se reestablecen as diferenzas e onde o amor converte en emoción a historia.

Non á violencia contra as mulleres (DXL)

Campaña “Uruguay sin violencia de género”

Cinderfella story

Cincento / Ceniciento

Neste vídeo cóntase unha versión masculina do personaxe clásico do conto de fadas: un pobre rapaz, explotado polos seus irmáns e o seu padrasto, atópase cun fado padriño que lle concede un traxe á medida para ir ao baile. A princesa sácao a bailar antes de el saia correndo, esqueza o seu zapato de cristal, case coa princesa e sexan felices (para sempre, por suposto). "Esta historia non llela contariamos aos nosos fillos" di o final da animación. "Por que llela lemos ás nosas fillas?"

Visto en Verne

Nunú xoga / Nunú no xardín

Publica Kalandraka estes dous libros de cartón para que o prelectorado os manexe sen problema: Nunú xoga / Nunú no xardín de Cally Stronk e Constance v. Kitzing son libros protagonizados por un elefefante delicioso que convida a querelo. En maiúsculas, textos sinxelos e breves en verso rimado. Mirádelle a face: a que vos apetece acariñalo? Pois así é a lectura. 

Un fermoso agasallo se tedes alguén con peques moi peques.

The Ugly Truth of Children's Books

A terrible verdade dos libros para os nenos e as nenas

Unha nai e unha filla levan a cabo este experimento: dunha estantería chea de libros infantís retiran todos aqueles con cero personaxes masculinos: só hai tres títulos. Logo retiran os que non teñen personaxes femininos: tiran 76. Dos que quedan, tiran os títulos nos que as mulleres non fala: o número é de 141!. Logo, retiran as historias de princesas que agardan a chegada do seu príncipe. Case non quedan libros.
(Visto en Verne)

Snack Attack

Creo que xa o temos no blogue, pero aí vai de novo porque paga a pena:

Visto en Cultura Inquieta

Cuando las niñas vuelan alto

Proponnos Raquel Díaz Reguera en Cuando las niñas vuelan alto publicado por Lumen o empoderamento das nenas, a forza necesaria para sermos o que nós queiramos ser, sen impedírnolo polo mero feito de nacer mulleres. Por iso, debemos tirar as pedras que polo camiños as diferentes trampas sociais nos van poñendo, e seguir o noso camiño igual de lixeiras. Porque temos os mesmos dereitos, porque podemos chegar a onde queiramos, loitemos por facer os nosos soños de futuro realidade. Iso é o que aspiramos.
Precioso

Consumo en galego

Visto en Carta Xeométrica:
Campaña da SXPL en colaboración co Foro Enrique Peinador para impulsar o consumo de produtos etiquetados en galego nas vindeiras datas festivas.

VEGALSA “Un bo comenzo”

VEGALSA "Un bo comenzo" / MOLOTOV Cóctel creativo from MONDOTROPO on Vimeo.

Pakolas

Editado pola editorial Galaxia e ilustrado por Laura Romero, este libro-disco de Paco Cerdeira vén a ser unha obra pensada e cantada para axudar no seu traballo aos profesionais da fala e da linguaxe (o Colexio Profesional dos Logopedas de Galicia participa no proxecto) que inclúe ademias unha unidade didáctica para traballar con tempos, estruturas, fonemas, pictogramas...Así que estamos ante un material dobremente valioso, xa que por un lado podemos gozar da música na nosa lingua: dez temas que teñen os animais como protagonistas onde a diversión e a ledicia está asegurada,  e por outro lado traballar os sentidos.

Miguel. Conto exemplar

Outra alfaia de Maurice Sendak en pequeno formato que nos ofrece este mes Kalandraka é Miguel. Conto exemplar. Un neno impertinente que é comesto por un león xusticieiro, e do que dá saído, iso si, aprendido e reformado. Ou sexa, que o conto ten moralexa, ademais de moito humor e extravagancia, xa que o médico amosa unha forza inimaxinable para sacar o neno do león, sacudíndoo e o león será logo o amigo que leve á familia ao seu lombo de volta para a casa. Imposible que non amose un sorriso nos nosos beizos!
O feito de que sexa un poema rimado e repetitivo engade un humor moi especial ao texto. Máis, porque é un texto que afronta a morte a un lectorado ben novo, sacándolle todo o seu abismo. Vén a ser unha labazada riseira naqueles nenos e nenas que poidan ser un pouco insoportables.

Sopa de polo con arroz

Segue a editorial Kalandraka a nos traer as pequenas alfaias que Maurice Sendak escribiu alá polos anos 60. Sopa de polo con arroz. Libro dos meses, segundo indica o subtítulo, é un divertido almanaque, un poema rápido e trasto que nos trae os doce meses do ano en pequenas estrofas, poemas pequechos con finais repetitivos e fantásticos propicios para o xogo, que ademais están acompañados pola súa particular ilustración. Así que estamos ante unha lectura divertida que ao mesmo tempo nos indica como un neno vén de atopar -que sorte!- a mellor sopa que para el se inventou: a sopa de polo con arro; por iso, calquera mes de ano é perfecto para tomala.

Non á violencia contra as mulleres (DXXXIX)

La doctrina del shock

Compartimos Plan

Boísima iniciativa, e vén d'A Coruña:

Compartimos Plan é a estratexia para elaborar, de maneira participativa, un estudo de diagnose e plan de acción das políticas de promoción da igualdade entre mulleres e homes e de prevención da violencia de xénero na provincia da Coruña.
Non o dubides! Se formas parte dunha asociación que avoga pola igualdade, se es persoal técnico dalgún concello da provincia da Coruña, ou simplemente tes conciencia de xénero tes que participar. Ti es axente chave deste proxecto.
Cada aportación é importante, a túa opinión conta! Comparte para crear sinerxias, xerar confianza e engadir valor.
Síntete parte!
Nós xa estamos compartindo, e ti?

Compartimos Plan (v.o) from Compartimos Plan on Vimeo.

O lapis máxico de Malala

O lapis máxico de Malala, de Malala Yousafzai, con ilustracións de Kerascoët , na nosa lingua grazas á editorial Xerais: cando un lapis máxico se converte nun de verdade para escribir un mundo novo. Constitúe unha boa iniciativa este álbum para dar a coñecer a figura de Malala á rapazallada máis nova, esa que non sabe que lle aconteceu a unha nena por querer ir á escola, esa que fala das dificultades que nalgúns países existe para aprender (e pensar doutro xeito, por tanto) e a marabillosa sorte que aquí temos por poder ir á escola con normalidade, algo infravalorado por non cuestionarse sequera. Así que o lectorado máis novoa ten NA NOSA LINGUA a historia dunha Premio Nobel da Paz que vén de se converter unha icona internacional pola súa defensa da educación. Asemade, Malala é portadora de esperanza. Unha nena en Pakistán que quere ter un lapis máxico para deter o tempo... que se converte nun lapis de verdade que escribe e desafía e que é quen de chegar a todo o mundo.

#Amítambién me ha pasado

#Tamén a min

¿Te han juzgado por tu aspecto en lugar de por lo que decías?¿Te han preguntado que dónde estaba tu jefe cuando la jefa eres tú?¿Te han cuestionado por no querer tener hijos?¿Te ha hecho tu novio sentirte culpable simplemente por mostrarte como eres?

Vía Micromachismos. De El Diario.es
 

Radio Bulebule

Sempre é motivo de ledicia un novo libro-disco na nosa lingua, unha axuda para seguir construíndo o noso país na nosa lingua coa rapazallada. Desta volta falo de Radio Bulebule que nos trae un empurrón da voz de Paco Nogueiras coas ilustracións de David Pintor publicado por Kalandraka. A modo de emisora radiofónica, Paco Nogueiras deita doce cancións pegañentas e alegres que falan de novas actuais, que denuncian situacións ou falan mesmo da previsión metereolóxica. Por algo este é un programa de radio cantado! Iso si, sempre con ritmo que convida a bailar e a participar, como sinal de identidade de Paco. As ilustracións seguen o ronsel do anterior libro-disco Brinca vai!, con moita cor que transmite a ledicia de cantar.

O branco non pinta!

Teño un problema para falar deste fermoso álbum: todo el é Antía. Paso as súas páxinas e mergúllome na súa dozura, nese sorriso que sempre me dedica, neses aloumiños que gasta comigo, nesa face lene que me mira dende a voz poética culta e intelixente coa que semella dar cada paso. O branco non pinta! é a voz de Antía Otero que ela e Dores publican con cariño en Apiario coas ilustracións de María Brenn (aiiii, que non a coñecía!). Non me entendades mal, se o libro non me gustase non estaría aquí: xa sabedes que aínda con boas palabras, se non me gusta, non me gusta. Son unha lectora que está louquiña polos álbums ilustrados, e este pasa a encabezar a miña lista de favoritos. Volvo a miralo e maxino a Antía contándollo á súa nena, ou  maxino a súa nena falándolle á súa nai desa preocupación pola soidade dunha cor. Pode existir máis poesía nunha frase, nunha idea? Unha cor que se sente soa, que ten que apertar canda ela todas as cores para ser quen de formar outras. Que traballiño ten a pobre!

Para máis gusto persoal, Xapón está presente neste cadro sen outra cor que o branco. Antía, aí fixeches un pleno!!!

O branco non pinta!. Antía Otero e María Brenn from apiario on Vimeo.

O seximos nas linguas

La langue française est sexiste. Catherine Arditi amósao.

Igual que sucede coa lingua española, tal como vimos.

#HolaPutero

Catro de cada dez homes pagan por sexo nalgún momento da súa vida, convertendo a España no primeiro país da Unión Europea en consumo da prostitución (datos da Asociación de Prevención, Reinserción e Atención á Muller Prostituída (APRAMP) e o Ministerio de Sanidade, Política Social e Igualdade en 2016)

"Voy a contarte un secreto: ninguna de las mujeres a las que has pagado querían estar contigo". Esta denuncia pertence á campaña contra a prostitución impulsada por Towanda Rebels;  "no va de sexo, va de poder: tú pagas por violar";  "cuando tú hablas de consumidores que pagan por un servicio y de trabajadoras sexuales, yo hablo de puteros y de esclavas". "Tu dinero legitima lo que haces", conclúen."

Poñen o centro da cuestión en por que o home cre que ten dereito a comprar mulleres.

Revelando estereotipos que non nos representan

Represéntannos as mensaxes que comunicamos? Yolanda Domínguez pregúntase se podemos superar os estereotipos ocultos nas imaxes que creamos e consumimos cada día. Quizais, grazas a unha maior reflexión e consciencia poidamos demontar aquelas ideas que damos por feito na comunicación pero que non nos fan ser menos libors e felices como comunidade.

Soy la vida / Soy la muerte

Dous álbums ilustrados de Barbara Fiore que son as dúas faces da mesma moeda:  Elisabeth Helland Larsen coas ilustracións de Marine Schneider constrúen estes dous mundos de xeito delicado e cóntannos en ambos como resulta inseparable a unión entre a vida e a morte. Mentres o da vida céntrase nos valores de vivir en comuñón connosco mesmos e coa natureza, o da morte -representada como unha moza doce- lémbranos que a morte visita animais e persoas, pero tamén a toda a natureza en xeral, e que en todo momento enuncia un leit-motiv: o seu sentido (a pesar da dor que provoca) é necesario, xa que a vida enche de esperanza pero sería imposible manterse sen a morte.

Ambos álbums son extremadamente poéticos, cheos de máxica dozura.

Non á violencia contra as mulleres (DXXXVIII)

Antes de que sea Tarde 

Antes de que sexa tarde

Sheroes

Loitar contra a opresión esixe valentía, ou quizais esixa que existan heroínas de verdade.

Vídeo de Carlos Caro.

O castiñeiro do Apalpador

O prezado Inacio volve traernos unha axeitada suxestión de monicreques para estes tempos de Nadal: O castiñeiro do Apalpador. De como un carboeiro se virou meigo do Nadal, publicado por Baía con ilustracións de Nuria Díaz. Un texto de Inacio é sinónimo garantido de calidade, e desta volta demóstrao novamente cun protagonista coñecido, ese que provén dunha tradición oral e que convida a crer nunha maxia especial: converter un carboeiro nun repartidor inmortal de castañas nos tempos de nadal. Cunha miaxiña de humor salferida polo texto, un convite á presenza da morte, figura que se deixa vencer facilmente polo personaxe entrañable, retranqueiro e listo como a fame que é o o Carboeiro. Porque se algo sabemos desta figura mítica será que é enxeñoso e sabio coma poucos. Por iso pode vivir para agasallar. Que luxo!

Gestación subrogada: ¿DERECHO o NEGOCIO?

Vídeo didáctico e explicativo sobre os ventres de aluguer.