Polvo y sombra

 

Pasáraseme a publicación deste libro e tan pronto souben del, "ataqueino", porque nestes momentos tan complicados das nosas vidas víñame ben unha lectura así, dun autor que coñezo, que me divirte e me entretén e que ademais, resulta levadeiro. Falo de Antonio Manzini e o seu Polvo y sombra, sexta entrega deste comisario tan particular chamado Rocco Schiavone, publicado unha vez máis por Salamandra Black. Quizais esta entrega sexa do mellor da saga. Seguimos ante unha prosa chea de ironía e sarcasmo, unha das cualidades a destacar do autor, que consegue unha lectura divertida e entretida, e por suposto áxil. Semella que o autor vai "madurando" ao mesmo tempo que o seu personaxe principal, quen con cada entrega é máis desencantado do mundo e está máis farto de todo canto o rodea, e cada vez, asemade, está máis só. A soidade é, sen dúbida, un arquetipo dos protagonistas deste tipo de novelas, xa que acostumamos a ler protagonista enfuciñados coa vida, e este tamén o é. Unha vez máis, un acerto lelo e, como digo, máis nestes días de abafo pandémico.