Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

03/06/22

O que fica fóra


 Chegamos a este libro polo "aspecto", ou sexa, adquirímolo polo obxecto en si, porque é desas xoias bibliográficas que desexamos posuír. Logo, vén o demais. Claro, é de Manuel Rivas, que... xa sabedes (aquí en Lalín dise que "se é de Lalín é bo"; eu digo que "se é de Manolo Rivas é bo"). Despois está o feito de que estea publicado por Apiario, e as querencias son as querencias. 

Así pois, unha alfaia mirémola por onde a miremos. Logo vén o resto. A poesía

Unha poesía que chama por nós e o que temos arredor. O valor da natureza. O valor da linguaxe. O valor do que adoitamos esquecer. O valor do marxinal, do que queda fóra. O valor do que non está no noso centro.

Rivas apaña palabras, esas palabras que están manuscritas, que rexistran o vento e a natureza, que bailan na liña do horizonte, que escoitan o murmurio do mar, que buscan estrelas no firmamemnto, que procuran o silencio agochado entre as máscaras do medo. O que fica fóra agárdanos sen necesidade de chamar; non hai portas nin ventás con ferrollo: abrámolas sen medo e entremos. Sobre todo despois de ler o primeiro poema, un poema de compromiso que escrito por Rivas sabemos que é un compromiso real, ético, social e político


Sen comentarios

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.