A última novela publicada en España de Petros Márkaris non se corresponde coa que sería a continuación de Con el agua al cuello, senón que Suicidio perfecto, publicado por Tusquets, volve atrás no tempo, xusto antes das Olimpíadas en Grecia (escribiuse no ano 2003). Gústame este autor e o seu comisario polo sentido do humor, é o que máis me gusta del, unha fina ironía continua que lle serve para distanciarse do mundo que o rodea, da súa familia e ata do seu traballo, mentres nos describe unha Atenas atafegada de tráfico e de temperaturas sufocantes. Como adoita facer este autor, dentrás da novela negra hai unha crítica social e unha análise económica sen desperdicio, utilizando ingredientes básicos como a inmigracións, os conflitos laborais, o ladrillo e a corrupción; non se libra da súa ollada perturbadora -por conseguinte da súa crítica sesgada- nin os políticos nin os xornalistas nin os medios audiovisuais.
Así que temos a Jaritos novamente investigando -está de baixa pero é o que ten ser adicto ao traballo- nunha Grecia preolímpica que supón o inicio dos grandes problemas económicos que está a vivir o país.
Se ben prefiro Con el agua al cuello, esta novela é máis que recomendable para agocharse deste calor do verán que nos abafa.
Sen comentarios
Publicar un comentario