Un bo libro para ler sobre algo que nos pode ser tan complicado como é mecánica cuántica, ou tan afastado para algunhas persoas como son as matemáticas. Porque este libro trata ambos temas e asemade de científicos xeniais e humanos, persoas que non deixan de ser persoas e deben convivir co resto da sociedade sendo como son.
O autor, Benjamín Labatut, parte de sucesos reais para crear unha obra de ficción a medio camiño da divulgación científica. Catro relatos que deambulan pola Historia e os seus personaxes, viaxes polo século XVIII e polos campos deconcentración, un paseo pola Arte pola Química e mesmo pola Política. O autor ten oficio e sabe construír esta especia de literatura científica levándonos da man comodamente, incluída a metafísica.
Resulta que no fondo, coma a todo ser humano, o libro procura ENTENDER, así con maiúsculas, xa que se asoma ao que resulta incomprensible, no senso científico e non filosófico. Porque a ciencia procura explicalo todo e que non quede ningunha dúbida sen resolver. O interese, en parte, do libro vén da mestura entre o literario e o científico que se traduce á súa vez na mestura entre ficción e realidade.
Sen comentarios
Publicar un comentario