Blogue de Gracia e de Anxo, blogue de pingas e de icebergs, do que nos preocupa ou nos chama a atención, de biblioteca e de aula.

10/04/15

Los estómagos



Luna Miguel publica en La Bella Varsovia Los estómagos, poemas contundentes que veñen dende as entrañas ou nelas habitan, provocando unha dor que pide cura e non a topa, como esas preguntas que non obteñen respostas e quedan vacilando no ar, realizando paseos imposibles pola atmosfera.
Para iso existe a palabra, a poesía. Para procurar un ADN indeleble que permanece nesa loita que se mantén co papel do sentimento.
O libro divídese en catro partes, por elas transitamos nun proceso de dor que procura unha nova vida, porque o remate dunha significa o comezo doutra, como sombras que permanecen, que testemuñan anacos fragmentados da supervivencia. Neses anacos roubados á vida está a morte, porque aquela, a vida, é quen se nega a si mesma, quen é roubada, quen é vendida. Podemos atopar algún rueiro que nos guíe por ela mesma, esquivando tormentas que, seguramente, acabarán chegando. Rueiors e camiños non que non faltarán socavóns falsos polos que caiamos unha e outra vez para tentar erguernos de novo.
Libro duro, feroz, exacto.
"Me
 pregunto cuántos estómagos
 hacen falta para vencer al hambre"

Sen comentarios

Neste blog utilizamos as imaxes con finalidade educativa. Se algunha delas estivera suxeita a dereitos de autor, rogamos que vos poñades en contacto connosco para retirala de inmediato.